Net op tijd weg uit het noodweer gebied

Hallo allemaal,

Gezien de berichten die wij al van een paar mensen kregen, met de vraag of wij last hebben van de overstromingen, nu maar gauw weer een berichtje om iedereen gerust te stellen.
Wij zijn afgelopen vrijdag vertrokken uit Vence en een klein stukje naar het westen opgeschoven naar het westen. Want het zou vrijdag en zaterdag slecht weer worden, dan kan je toch niet veel ondernemen.
Vrijdag in de stromende regen vertrokken, zaterdag ook de hele dag regen en niet zo zuinig. Hevig onweer erbij. Maar we zaten droog in de caravan en hadden nog wel wat te lezen en te puzzelen, al word je daar na 2 dagen wel gaar van.
Maar in het gebied waar wij eerst zaten en uitstapjes maakten is het echt noodweer geweest. Dertien doden, zes vermisten en veel ravage. Hier zie je ook nogal wat troep op de wegen, maar dat is klein spul waar je geen last van hebt.
We blijven hier nog wel een paar dagen (als het weer goed is), want de eerste twee dagen hebben we de buitenwereld niet gezien.

Hieronder weer wat belevenissen, wordt vervolgd!
Marijke en Wopke

Woensdag 30 september

In Nice baalde Marijke dat we toen onze zwemspullen niet bij ons hadden. Er werd daar volop gezwommen in het rustige, helder blauwe water. Dus vandaag naar Cagnes-sur-Mer, het dichtstbijzijnde strand. Eerst buiten ontbijten, het is nog fris en we hebben ons vest erbij aan. Koffie drinken we een paar plaatsen verderop, daar schijnt de zon al flink. Het voordeel van weinig bezette plekken.
Dan vertrekken we, zwemkleding aan onder onze kleren, badlakens mee.
Bij Cagnes is het zoals altijd druk, de aangegeven parkeerplaats is dicht en we belanden vanzelf in een volgende plaats: Villeneuve-Loubet. We zetten de auto vlakbij het VVV en binnen vraagt Marijke in haar beste Frans: “Mogen we hier parkeren, heeft u een plattegrond voor ons, is er hier wifi?”. Driemaal “Oui”. We gaan even op internet en lopen dan naar het strand. Het is een graad of 23, maar onderweg zagen we alle palmbomen flink heen en weer zwiepen: Storm! Aan zee zien we metershoge golven tegen de rotsen beuken en een eind het strand opkomen. We kunnen onze zwemplannen wel vergeten. Gaan het eens allemaal bekijken vanaf een bankje, is wel een spektakel. Op het bankje naast ons zit een Zweeds echtpaar, ze hadden ook hun badkleding al aan, vertelde de vrouw. Gedeelde smart. Wopke maakt wat foto’s van Marijke die met wapperende haren in de wind staat, met een badlaken dat alle kanten uitwaait. We eten wat, laten de kaas niet van onze crackers waaien (nieuw spreekwoord). Marijke probeert wat completa in haar koffie te krijgen, een hele toer.
We lopen een stuk langs het strand, er is niemand in het water, op een rustig stukje zien we welgeteld een vrouw in zee. Nog even langs de jachthaven, waar voor ettelijke miljoenen aangemeerd ligt (wat hebben wij toch fout gedaan?).
Terug naar de auto en door het drukke verkeer op zoek naar de Lidl in Cagnes. Dit blijkt een klein filiaal zonder vers brood afdeling, dus ons lekkere brood is er niet. Dan maar dat simpele sandwich brood, beter iets dan niets. We ontdekken wel een wijn aanbieding, doet u maar een doosje.
Via een bochtige weg rijden we naar de camping, bij elke bocht rinkelt de Saint Chinian (6 flessen halen, 4 betalen) mee en zegt mevrouw TomTom continu: naar rechts, naar links. Ja, waarheen anders??? Bij ons stekkie twijfelt Marijke nog even of ze in het zwembad wat baantjes gaat trekken. Maar ze zet toch maar haar stoel naast die van Wopke, spannend boek erbij en…een wijntje.

Donderdag 1 oktober

Vandaag is het al weer 1 oktober, het zou goed weer worden. Maar de komende dagen zal het gaan regenen volgens de berichten.
In deze regio hebben we alleen nog maar geslenterd/geflaneerd, hoogste tijd om onze wandelschoenen voor de dag te halen. Van de receptie hier kregen we een mooi boekje met daarin 60 wandelingen, elk met een duidelijke beschrijving en kaart. Wij kiezen de wandeling Puy de Naouri, die valt in de moeilijkste categorie: Sportief (maar dat zijn wij toch wel?).
De start is bij de parkeerplaats van Tourrettes-sur-Loup, maar een paar kilometer rijden. Gelijk klimmen we al omhoog, door een woonwijk met zeer fraaie optrekjes, grote tuin met zwembad erbij. Dan verder klimmen over een smal bospad, we volgen de gele strepen die duidelijk zijn aangegeven. We krijgen al een prachtig uitzicht op de omgeving, de dorpjes en de zee. En wat is alles nog prachtig groen, dat hadden we niet verwacht, veel kleurige bloemen. Opletten dat je niet vast blijft zitten aan prikstruiken langs het pad. Een oudere man, Fransman, spreekt ons aan en vraagt welke route we volgen. Hij zegt dat het pad naar de top flink klimmen is en wijst ons op een paar alternatieven. Maar dan komen we niet bij onze auto uit en wij hebben dit pad gepland. Hij ziet ook wel dat we goed schoeisel aan hebben en dat het wel zal lukken. Onze “gids” legt uit wat wij allemaal zien in de verte. Gaat over in een grappig klinkend Engels en wenst ons een fijne dag, goed uitkijken!
Nu gaan we inderdaad flink klimmen over hobbelige paden met stenen die soms onder je voeten wegrollen. Maar dat zijn we wel gewend. Marijke heeft veel last van zweet dat in haar ogen bijt, verder gaat het goed. We komen nog twee hardlopers tegen op dit pad, ongelooflijk! Volgens die Fransman zouden we om 12 uur op de top zijn en dat is het exact als we boven zijn. Met een adembenemend uitzicht naar alle kanten. Nu verder, eerst dalen en dan weer klimmen in een landschap met overal lage muurtjes van lichtgrijze stenen, zoals je in Ierland veel ziet. Waar zouden die voor gediend hebben?
Na flink dalen over een asfaltweg denken we dat er geen moeilijke stukken meer komen. Mis! Er komt nog een smal pad door het bos, kruip/sluip door. Af en toe eten we een handjevol bramen. Klein, maar lekker van smaak, er komen zeker niet veel mensen langs deze struiken.
Dan bereiken we de mooie woonwijk weer en de parkeerplaats. Van half tien tot kwart over vier aan de wandel geweest, inclusief eet/drink/fotopauzes. Het was 18 kilometer, en geen 13 zoals in onze gids!
Thuis douchen we het zweet er weer af en eten buiten. Maar tijdens ons toetje begint het te regenen en verkassen we snel naar binnen. Er zijn al heel wat campinggasten vertrokken de laatste dagen. Wij gaan morgen weg, hebben al betaald. Problemen met onze Gold Card van de camping cheques (alweer), hopelijk is dat morgen in orde.

Vrijdag 2 oktober

De regenbui die gisteravond begon duurt nog steeds voort. Allebei slecht geslapen, want in een caravan klinkt de regen extra hard.
Wopke loopt alles in de caravan nog even na (deurtjes goed dicht zodat er onderweg niets uit kan vallen, heel belangrijk!) en Marijke levert bij de receptie ons nummerplaatje in, dat moesten we aan de caravan hangen. Ze hebben nu contact kunnen krijgen met Camping Cheque en zagen dat wij genoeg saldo hadden. De man om de elektra af te sluiten komt gelukkig gelijk, want het hoost nog steeds en we willen weg. Hoewel het op de volgende bestemming ook wel zal regenen, want we gaan naar Puget sur Argens (nooit van gehoord!), bij Frejus. Dus maar een klein stuk opschuiven naar het westen.
Om tien over half tien vertrekken we, onderweg lijkt het wel een soort wasstraat, wat een regen. Via wegen langs mooie oude dorpen komen we precies twee uur later aan bij camping La Bastiane. Zie: www.labastiane.com
Ze hebben nog volop plek voor ons, maar lang niet alle plekken zijn nu geschikt. Sommige zijn meer een meer. Wij rijden achter iemand in een golfkarretje aan die ons nummer 508 toewijst. Een grote plek, zoals we eigenlijk steeds gewend zijn, en nauwelijks modderig. Wopke zet in de stromende regen de caravan op z’n plaats en dan gaan we vlug de caravan in.
Op deze camping hebben we goed werkend (gratis) internet, dus daar vermaken we ons verder mee deze dag. Het lukt Marijke eindelijk om wat foto’s op Facebook te plaatsen van het begin van onze vakantie (mislukte steeds).
Wopke hangt zijn natte jas, trui en broek in onze piepkleine w.c. Als je moet plassen en niet naar het sanitairgebouw wil lopen in de regen, betekent dit nog niet dat je nu niet nat kunt worden…
Deze vijf sterren camping ziet er verzorgd uit, met veel groen en een mooi zwembad. Maar wij trekken er toch wel een ster af, want we moeten onze vaat wassen met koud water!

Zaterdag 3 oktober

Als we opstaan is het droog en kunnen we buiten ontbijten, dat geeft altijd wel een vakantiegevoel. Maar internet geeft regen aan voor vandaag, het is dus lastig om echt iets te plannen.
We gaan in ieder geval langs bij de bungalow op nummer 207, we hebben bij de receptie vernomen dat daar onze Amersfoortse buren Gerard en Hetty verblijven. Wij wisten al dat zij met hun vrienden op deze camping zouden staan, ze huren met elkaar een bungalow van Vacansoleil. Het is vlakbij, we roepen naar binnen en zien vier zeer verbaasde gezichten. Ze hadden geen flauw idee dat wij hier ook zouden komen. Onder het genot van een kop koffie en later nog een alcoholische specialiteit uit de omgeving wisselen wij zessen allerlei vakantie anekdotes uit.
Marijke gaat bij de receptie vragen of je hier in de omgeving kunt fietsen. Is alleen geschikt voor mountainbikes en wij hebben “gewone” fietsen mee. En of je hier kunt wandelen. Marijke krijgt een route mee van een wandeling hier vlakbij. Die is tien kilometer, maar je kunt hem ook nog wel inkorten, zegt de receptioniste. Inkorten???
Rond het middaguur begint het te regenen, eerst zachtjes en naderhand komt het met bakken uit de lucht. We blijven verder de hele dag binnen met onze boeken, tijdschriften en puzzels. Marijke zet weer wat foto’s op Facebook, nu van de periode dat wij in Volonne stonden. Het gaat zonder problemen en al gauw worden deze foto’s bekeken door anderen, altijd leuk om te zien.
Tegen de avond gaat het echt tekeer, we krijgen een soort klank- en lichtspel (onweer) en we horen hagelstenen met veel herrie op het dak kletteren. Morgen eens kijken of er schade is. Gelukkig is onze plek vrij hoog gelegen, wat lager op het pad staan Belgen helemaal in de modder.
Volgens internet wordt het vannacht om 6 uur mooi weer (eerst zien, dan geloven). Maar we wachten toch nog wel een paar uur om dat te gaan controleren…