Nog meer belevenissen uit San Francisco

Hallo webloglezers,

Alweer wat leesvoer voor jullie, nu onze belevenissen van maandag en dinsdag. We kunnen het nu nog makkelijk versturen, dat zal straks niet zo lukken. Dan zitten we midden in natuurgebieden. We blijven wel schrijven, maar sparen alles wat meer op.
We hebben ons weer prima vermaakt de afgelopen twee dagen, met een lekker zonnetje erbij en blauwe lucht. Hopelijk is het bij jullie ook zulk mooi weer.
Morgen gaan we de camper ophalen, we zijn benieuwd!

Als jullie de bijbehorende plaatjes bij ons verhaal willen bekijken, klik dan op de volgende link of kopieer hem in je adresbalk:

https://picasaweb.google.com/106356017685344616775/SFP?authkey=Gv1sRgCM7Dsc_X_fnhFw

Veel lees- en kijkplezier gewenst vanuit San Francisco!
Marijke en Wopke


Maandag 2 september: The Golden Gate Bridge
Na ons ontbijt (wat wij thuis gebak noemen) vragen we aan de receptionist hoe we het beste naar the Golden Gate Bridge kunnen lopen. Hij vindt het nogal ver, zal wel geen wandelaar zijn, vermoeden we. Het is half 10 en de zon komt er al goed door, Onze kuiten zijn al aardig gewend aan het klimmen en dalen hier. We lopen via Presidio, een groen gebied met statige gebouwen, heel relaxed lopen hier. We volgen een wandelpad naar de brug, waarvan we al snel een stuk in de verte zien. Ons was aangeraden om met een gehuurde fiets over de brug te fietsen, we zijn blij dat we dit niet gedaan hebben. De weg erheen is klimmen (Marijke had dan naast de fiets moeten lopen) en als voetganger kan je op elk moment stilstaan om rond te kijken. Dat doen we dan ook regelmatig. Het is indrukwekkend rond te lopen op een plek die je al zo vaak hebt gezien op foto’s en de t.v. We lopen over het voetgangersgedeelte aan de oostkant van de brug, waar je de mooiste uitzichten hebt. Wat een knap stukje werk om zoiets te bouwen! Door het heldere weer komt alles mooi uit, de blauwe lucht en het blauwe water met zeilbootjes.
Even op een bankje met een banaan en dan verder naar Sausolito. Door een mooi heuvelgebied komen we na verloop van tijd weer in de bewoonde wereld aan. De huizen staan tegen de heuvels gebouwd, niet voor Jan Modaal zo te zien. Bij de kust aangekomen vragen we bij de Tourist Information wanneer de veerboot naar San Francisco gaat. Die vaart ieder moment weg en kunnen we nog net halen (om 13.10 uur). De volgende afvaart is om 15.05 uur en het loont niet om nog zo lang in Sausolito rond te hangen. We stappen de boot op, kopen daar een ticket en kunnen boven lekker rond kijken. Hebben een mooi zicht op Alcatraz. Ook wel leuk om heen te gaan, maar je moet soms kiezen he.
Aan de overkant nog even pierewaaien, het is weer gezellig druk. Het is vandaag Labor Day, een vrije dag voor de Amerikanen. De levende standbeelden staan zich te schminken bij de toiletten (pff, warm met die zilveren en gouden verf op). Een oude hippie zingt liedjes van Bob Dylan en de zwervers vinden van alles in de vuilnisbakken, eentje kauwt er smakelijk op een weggegooid broodje. We bekijken het allemaal vanaf het grasveld waar we zijn neergestreken.
Daarna nog wat leuke straatjes door en op zoek naar iets te eten. Dat valt wat tegen, veel zaken waar sjiek volk achter hun cocktail zit (misschien moeten we ook eens in die bakken scheumen?). Toch vinden we nog iets, een door Mexicanen gerunde zaak. Hierna weer naar ons hotel, de benen wat rust gunnen. Het valt ons steeds op dat de Amerikanen zo netjes en gedisciplineerd rijden, niks geen jakkeren en stress. Daar kunnen ze bij ons nog wat van leren!

Dinsdag 3 september: We bekijken nog wat wijken
Na ons gebak ontbijt (hier hebben ze geen weegschaal gelukkig), gaan we al vroeg op pad. We willen vandaag een rit maken met de beroemde tram, de “cable car”. Daar staat bijna de hele dag een rij van hier tot Tokio te wachten, maar niet als je daar om 8.10 uur bent, dan kan je zo instappen. Een leuke ervaring om in deze tram te zitten, we gaan veel door supersteile straten. De vrolijke bestuurder roept van alles naar bekenden die hij onderweg ziet. We stappen uit bij Union Square, een wijk met grote sjieke gebouwen. Met daarin winkels zoals Armani, Cartier en Tiffany (kijken kijken, niet kopen). We komen ook langs het Hilton met portiers in uniform compleet met hoed.
Daarna lopen we nog een stukje door Chinatown. We komen bij het Cable Car museum dat een goed beeld geeft hoe de cable car trams werken. We zien de enorme wielen die alles aandrijven en bekijken wat oude foto’s. We hebben in de tram een kaart gekocht waarmee we de hele dag met het openbaar vervoer kunnen reizen. Nu pakken we de bus naar de wijk Mission. Onderweg kunnen we lekker naar buiten kijken, ook komen de meest wonderlijke types de bus in. Mission is een wijk waar veel Spaanstaligen wonen. We komen langs een paar mooie kerken omgeven door grote palmbomen. De volgende wijk is Castro, ook wel bekend als de homowijk. Je ziet het o.a. aan de regenboogvlaggen in de straten. We hebben zin in een bakkie koffie, maar weten dat dit in Amerika niet veel voorstelt. We gaan naar binnen bij Philz Coffee die volgens het uithangbord de beste koffie heeft. De knul aan de toonbank legt ons alles uit over de vele soorten koffie die per kop gezet wordt. We bestellen allebei iets anders, onze beker heet “small”, maar dat zijn wel twee Nederlandse kopjes. Smaakt voortreffelijk.
Omdat we al vroeg hebben ontbeten, hebben we rond half 1 wel zin in wat te eten. We strijken neer bij de Thai Chef, zijn de enige klanten op dat moment. Een supervriendelijke Thai voorziet ons van een heerlijk bord eten. Hij kent Nederland (Luud Gullit en Flank de Boer, zo zei hij het echt).
Nu verder naar Twin Peaks, twee bekende heuvels. Ja, dat is dus flink klimmen (met dat eten in onze magen). Het is verder dan wij denken, maar dat loont zeker de moeite. We komen bij een punt waar we een uitzicht hebben op heel San Francisco, een Wow moment! (De andere mensen zijn trouwens allemaal per auto gekomen). Onderweg zien we een paar grote insecten, maar dat blijken kolibries te zijn (te snel voor onze camera Nel!). We dalen weer af en komen in de wijk Haight Ashbury waar de hippies vroeger neerstreken. In de winkelstraat zien we zaken met tweedehands kleding, platenzaken en schilderingen met love and peace. We willen via het Golden Gate park naar de kust lopen, maar dit park is veel groter dan wij denken. We hebben ons vergist in de schaal van de kaart. Dus pakken we bus terug naar ons hotel, eerst als sardientjes op elkaar, later stappen er gelukkig wat mensen uit. Nu nog wat avondeten vinden, we komen alleen maar wasserettes, kappers en bloemisten tegen. Hehe, eindelijk een Chinees met afhaalmaaltijden. We nemen onze “fried rice” mee naar onze hotelkamer. Dat smaakt best, zeker met een Californisch wijntje erbij!