Las Vegas, niet te filmen!

Hallo webloglezers,

Het is hier dinsdagavond laat, we kunnen op onze mooie hotelkamer nog even van internet gebruik maken. Vandaag hebben we Las Vegas bekeken, er in ieder geval een goede indruk van kunnen krijgen. Wat een luxe, wat een gekte, heel bijzonder.
Alles goed aan de andere kant van de wereld? Wij vermaken ons prima, mooi weer erbij (heel zonnig zelfs). Morgen gaan we naar Zion Nationaal Park, van de drukke stad de natuur weer in.

Er is weer een nieuw foto album te bekijken, van het Yosemite Park.
Kopieer hiervoor deze link naar je adresbalk:

https://picasaweb.google.com/106356017685344616775/YosemiteP?authkey=Gv1sRgCN2HlaLr5YGBNA

Groeten van ons twee uit de Joe Es Ee!

Maandag 9 september: Naar Las Vegas
Met een volle watertank, afvalwater geleegd en apparatuur opgeladen rijden we om kwart voor acht van camping Mono Vista. Gelijk al zon en blauwe lucht, ziet er goed uit! Eerst komen we door wintersportgebied, kan je goed zien aan de palen aan de kant van de weg die sneeuwhoogte aangeven. Piepkleine plaatsjes, op toerisme gericht.
De kaartlezer (plus cateraar en disc jockey) heeft een makkie, voorlopig alsmaar de 395 volgen. Ook voor de chauffeur is het niet moeilijk, we zijn bijna de enige op de kaarsrechte weg, een paar keer een grote vrachtwagen met hooi. Onderweg een paar keer tanken, zeker in de bergen gaat het hard met de benzine. We stoppen op een mooie plek voor een bakkie koffie. Stoeltjes in de zon, genieten. Als we pakweg 100 meter verder zijn, zegt Wopke: “Hebben we de stoeltjes weer ingepakt?” Nee dus, die staan nog mooi samen onder die boom. Oef, aandachtspuntje!
Onderweg zitten we een hele tijd te dubben of we via het Death Valley Park zullen gaan. Wopke vindt het teveel omrijden en misschien niet verstandig, met deze auto in dat hete gebied. Jammer, maar de andere route zal ook zeker wel mooi zijn, Inderdaad, links en rechts bergen in alle kleuren en vormen, veel uitgestrekte stukken met kleine struikjes, soort prairie of woestijn. Af en toe een stukje groen met een huisje, vaak een soort Malle Pietje bedoening. Via de 266 en 95 zijn we in Nevada gekomen, gaat allemaal prima. Maar in Las Vegas is het andere koek. Een doolhof met daarin druk verkeer, dat valt nogal tegen. De straten zijn langer dan we denken, het is een grote stad. Heel raar, al die hoge gebouwen ineens, na die stille natuur. Een keertje vragen en dan komen we om kwart voor vijf aan bij het enorme hotelcomplex Circus Circus. Maar waar moeten we parkeren? We vragen het aan de (fietsende) security en kunnen achter hen aanrijden. Ze laten ons de camper neerzetten op een plek, vlakbij het stuk asfalt dat de camping voorstelt (die 2 keer zoveel kost als onze hotelkamer!).
In het hotel kijken we onze ogen uit, zo luxe en mooi ingericht. We worden vriendelijk welkom geheten en krijgen alle papieren voor onze kamer, die zit in een apart gebouw. Vlakbij onze camper, handig als we wat hieruit nodig hebben. Nu weer verbazing bij de kamer, met king size bed, grote kast en makkelijke stoelen. We zijn net op tijd binnen, want er valt nu een enorme regenbui.
Het hotel maar eens bekijken, daar kan je ook al verdwalen, wat enorm groot! Een casino met allerlei spelen (daar wagen wij ons maar niet aan), veel eetgelegenheden. Er staat een enorme rij bij een bepaald restaurant, dat zal wel goed zijn. We schuiven aan en kijken de kunst af. Je betaalt in totaal 36 dollar, krijgt een bon en kunt daar samen onbeperkt van het buffet halen, ook soep, toetjes, koffie, drinken. Keuze genoeg, vooral als je alles lust zoals wij. Na een soepje, twee borden eten en uitgebreid toetje nog een koffie. Dan kan je ons wegrollen. We lopen nog wat rond, overal zijn kermis attracties, zoals bussen gooien, ringwerpen, kip in het pannetje, enz. Mensen lopen met grote gewonnen beren rond. Er is regelmatig een show, wij gaan kijken bij de jongleur. Knappe, maar korte show. Buiten is het weer droog en warm (25 graden). Een en al gekleurde lichtjes op de grote gebouwen. Verderop bij hotel Treasure Island is een spectaculaire show met piratenboten, muziek en vuurwerk. We staan aan de verkeerde kant, moeten alles nog even doorhebben hier, maar zien toch nog genoeg. Hierna kuieren we weer terug naar ons hotel, hebben al gemerkt dat we morgen nog genoeg moois kunnen zien.

Dinsdag 10 september: Las Vegas, je kijkt je ogen uit!
Na een goede nachtrust in ons king size bed (we hebben mekaar niet meer gevonden), haalt Wopke melk en bran flakes uit de camper zodat we op onze kamer kunnen ontbijten. Nog wat bezig met de pc en dan rond half elf de stad in. Het gedeelte van de lange Las Vegas Boulevard waaraan alle grote hotels en casino’s liggen heet The Strip en is 6 kilometer lang. Wij hebben vandaag het hele gebied belopen en dan nog overal in en uit, dus meer dan 12 kilometer gelopen. En dit tempo is vermoeiender dan een gewone wandeling! Maar met af en toe een rust voor koffie, lunch of een warme maaltijd is het goed te doen.
Om alles op te schrijven wat we gezien hebben is niet te doen. Je kijkt echt je ogen uit, in elk immens groot gebouw zit een hotel, casino, winkels met luxe artikelen, eet- en drinkgelegenheden en entertainment. Je raakt gauw de weg kwijt in die gebouwen, er staan gelukkig overal borden en plattegronden.
We zijn alle bekende gebouwen in geweest en hebben onze ogen uitgekeken. Wat een pracht en praal, wat een luxe, je houdt het niet voor mogelijk. Het is vele malen groter dan dat we het ons hadden voorgesteld. Je weet vaak niet waar je kijken moet, mooie plafonds, vloeren met tegels in mozaïek of dikke tapijten (oei, zit er nog hars onder onze schoenen?) We lopen door The Venetian waar we ineens op een prachtig nagemaakt San Marco plein staan. Daar genieten we van een schitterende voorstelling van operazangers, acrobaten en steltlopers. Verderop is weer een gebouw waarin alles in Parijse sfeer is, ook bezoeken we op die manier New York, Luxor, Rome en nog veel meer. Er gaat zelfs een tram naar de gebouwen die wat verderaf liggen, zijn we ook maar ingestapt. Mooie show gezien bij het sjieke Bellagio hotel, fonteinen die bewegen en spuiten op de maat van de muziek. Even later weer ergens een show met vulkanen die vuur spuwen, met muziek erbij.
Overal is het een drukte van belang, mensen die eten, drinken, gokken of flaneren. Als je van mensen kijken houdt, zit je helemaal goed in Las Vegas. Alle lagen van de bevolking komen voorbij, Bert Haanstra (wie kent hem nog?) zou er een mooie film van hebben kunnen maken. Van slonzig gekleed tot heel sjiek, meerdere bruidsparen, want er zijn hier overal trouwkapellen. Allerlei kapsels, baarden en tattoos passeren ons.
’s Avonds is alles extra mooi, omdat dan overal de lichten uitbundig gaan branden. Wopke heeft ’s middags een nieuwe camera gekocht en probeert hem meteen uit. Geen vlek meer en zo te zien geeft ie een scherper beeld dan de vorige, dit is een nieuwer (beter) model van de Panasonic.
Om elf uur ’s avonds komen we met een hoofd vol indrukken weer terug bij ons hotel. We kijken nog eens meewarig naar die stakkerds op die simpele camping. Las Vegas, heel bizar, zoals Henja al aangaf.
Twee dingen borrelen nog bij mij op: “Wij zijn best wel slank” en “Denk ik thuis met mijn spaarlampjes het milieu nog te kunnen redden?”