De Cliffs of Moher
Blijf op de hoogte en volg Wopke en Marijke
19 Juni 2016 | Ierland, Doolin
Hallo allemaal,
Deze keer een wat korter verslag, van drie dagen. Marijke zit dit nu te tikken terwijl Wopke al slaapt. Er tikt hier trouwens nog meer, dat is de regen. Die heeft vandaag een streep door onze plannen gehaald en dat zal voor morgen niet anders zijn. Daarna hopelijk beter, want je bent dan toch erg beperkt. En Ierland in de regen kenden we tenslotte al...
Geen idee wanneer we weer iets kunnen sturen, want we hebben lang niet altijd internet (en nog meer zaken die je normaal wel hebt). We vinden het leuk om jullie mee te laten reizen, hopelijk is dat wederzijds.
Groeten van de camperaars
Marijke en Wopke
Donderdag 16 juni
Voor we weggaan, wil Wopke eerst nog onze vuilwater tank legen. Maar daar komt helemaal niets uit, heel eigenaardig. Volgens onze Nederlandse buren verloren wij steeds al water en zijn dus alles al kwijt geraakt onderweg. Weer een aandachtspuntje erbij.
De lucht is grijs en het is frisjes, met af en toe een klein spatje regen. Het kan nog alle kanten op. Eerst even naar de Lidl om wat levensmiddelen in te slaan, kunnen we weer een paar dagen vooruit. We volgen nu even niet de toeristische route, maar de wat grotere weg richting Listowel, maar die is ook de moeite waard. Bij Tarbert gaan we in de rij staan om de oversteek te maken met de veerboot, tijdens het wachten kunnen we mooi even een “bakkie doen”. Om half twaalf vertrekt de veerboot waarop nog heel wat auto’s, motoren en campers passen. We steken de rivier de Shannon over die hier zeer breed is en uit gaat monden in de Atlantische Oceaan.
Als we aan de overkant zijn, wordt de lucht al wat blauwer, het ziet er goed uit. We vervolgen nu de Wild Atlantic Way en komen via Kilrush aan bij het mooie plaatsje Kilkee, gelegen aan een baai. Daar vinden we een parkeerplaats om ons brood te eten en kijken ondertussen naar de bedrijvigheid op het strand. Er zijn allemaal kinderen aan de gang met bootjes, ze hebben de grootste lol. Het lijkt wel op een schoolreisje of zoiets. Kilkee heeft een mooie kust met kliffen en we volgen een wandelroute waarop we van al dat moois kunnen genieten.
Dan rijden we verder langs een paar kleine dorpjes, tot aan Doonbeg waar een kleine camperplaats is om te overnachten. Het is nauwelijks een camperplaats te noemen, je staat tussen wat oude boten en trailers. Maar wel met een schitterend uitzicht op het water en ronddobberende bootjes en het strand met allerlei stenen en wier. We lopen even de pier op en zien daar tot onze verbazing onze Nederlandse buren van de vorige camping, dat verwacht je niet in zo’n uithoek. Vanaf de pier springen vier tieners met veel bravoure in het koude water, dat zal je in Nederland niet tegenkomen. Even later komt er weer een ander groepje tieners (vijf meisjes en een jongen), die ook continu het water inspringen en daar rondzwemmen, ze hebben de grootste lol.
Marijke flanst weer een maaltijd in elkaar en na het eten bekijken we drie delen van een spannende DVD serie die wij geleend hebben: The Killing. Nog zeventien delen te gaan (en dat is pas serie 1). Of we dit allemaal nog bekijken tijdens de vakantie is de vraag. Ondertussen loeit de storm om onze camper en wiegt hem zelfs wat heen en weer (kennen we maar al te goed van onze vorige Ierland reis). Morgen naar de beroemde Cliffs of Moher. Daar waren wij in 2012 ook, toen nauwelijks iets van gezien omdat het hoosde van de regen. Dat moet dus in de herkansing!
Vrijdag 17 juni
Als we wakker worden zien we al wat zonlicht door de gordijnen komen, dat ziet er goed uit. Wopke maakt nog even een paar foto’s van dit stekkie en dan zetten we om kwart voor tien koers naar de Cliffs of Moher. Via een prachtige route, langs oude huisjes waarvan er flink wat verlaten zijn, helaas. Spanish Point heeft een mooie baai, al dankt het zijn naam aan een minder mooie geschiedenis: het vergaan van zes schepen van de Spaanse Armada en het gevangen nemen van de overlevenden. De Cliffs worden al ruim van tevoren aangegeven, wij vinden de parkeerplaats waar wij betalen en een folder in het Nederlands krijgen. Vanaf het bezoekerscentrum wandelen wij naar links, waar de langste en mooiste wandeling is over de kliffen. Een verrekijker is onontbeerlijk, op de eerste rots zien wij een grote kolonie papegaaiduikers, die kan je zonder kijker nauwelijks onderscheiden. We kijken onze ogen uit bij al die mooie kliffen met hun eigenaardige vormen en inhammen. Op een aparte rots in het water zitten honderden alken en tegen de kliffen zitten allemaal stormvogels. Veel jongen (al niet meer zo klein) die door hun ouders worden gevoerd, goed te zien met de kijker. Volop genieten dus. Er komen soms hele busladingen toeristen langs en je hoort allerlei talen om je heen. Een groepje giebelende Aziatische meisjes is alleen maar bezig met foto’s maken via een selfie stick, hebben denk ik nog geen stormvogel gezien. Als we bijna op het punt zijn waarop je weer om moet keren, ploffen we neer in het gras om ons brood te eten. Het gras is hier heel verend, net een trampoline soms.
Dan lopen we weer terug en pakken nog een stukje wandelpad naar de andere kant. Dat is wat moeilijker, smal en flink klimmen en dalen. Goed uitkijken dat je niet teveel bij de rand loopt, want de wind zou je zomaar om kunnen blazen, ook zijn de randen wat brokkelig volgens de borden.
Tot slot gaan we het bezoekerscentrum in, dat is heel mooi ingericht en geeft veel info over de natuur in de omgeving. We bekijken o.a. een prachtige film op een groot scherm, dia’s en foto’s. Om half zes lopen we weer naar de parkeerplaats, voldaan over al dat moois dat we gezien hebben. Eerst een welverdiend wijntje en dan onze warme maaltijd. We blijven vannacht hier staan, samen met nog een camperbusje (ook Nederlanders).
Zaterdag 18 juni
Ook hier weer een zeer rustige nacht gehad, dat is heel vreemd voor ons, want bij ons hoor je altijd wel geluid (met name van verkeer). Om kwart over negen rijden we van het parkeerterrein waar de eerste bezoekers voor de Cliffs al gearriveerd zijn (voordat de kassa’s open gaan, dat zal hun bedoeling wel zijn).
Eerst rijden we naar Lisdoonvarna om een paar boodschappen te doen. Het winkelaanbod en assortiment valt erg tegen, maar we scoren toch wat voor ons avondeten.
In Doolin gaan we naar Riverside Camping, een kleine camping, gelegen aan een riviertje (uiteraard). De vriendelijke receptionist schrijft ons in voor 1 nacht en we vinden een mooi plekje met uitzicht op de groene heuvels. We kunnen onze koffie buiten drinken, in het zonnetje. We verkennen Doolin (1 straat) en vernemen dat er in alle vier de pubs vanavond live muziek is, dus dat gaat goed komen.
Als we willen lunchen, begint het zachtjes te regenen, dus de stoelen maar weer naar binnen. Het gaat steeds harder regenen, zodat we na wat wikken en wegen besluiten om niet te gaan wandelen, jammer. Wopke gaat om 2 uur voetbal kijken (Ierland-België) in de pub aan de overkant. Marijke vermaakt zich met internet en een boek in de camper.
We bekijken samen deel 6 en 7 van de thrillerserie en na het eten lopen we naar de pub Fitzpatrick waar om half acht live muziek zou zijn. Dat begin zowaar op tijd, een gitarist zingt tot acht uur mooie ballads. Daarna komt er een groep van vier muzikanten, we genieten vooral van de jonge banjo speler, wat een talent. Om tien uur stopt deze band en lopen we naar de volgende pub. Daar blijven we maar even, het is ons te druk. In de pub McDermotts is het ook giga druk, maar de muziek staat ons wel aan. We vinden nog een plaatsje en schuiven later op naar een betere plek. Het is net stoelendans, je ziet steeds mensen azen op stoelen van mensen die weggaan. Je kunt aan de mensen die binnenkomen zien of het nog regent, ze hebben natte jassen aan en paraplu’s bij de hand.
We verbazen ons erover waar al die mensen vandaan komen in die pubs, want Doolin is een piepklein dorpje. Het merendeel moet toeristen zijn, maar waar verblijven die allemaal? In de laatste pub zit een groepje vrienden die een man naar voren brengen bij de band, als “special guest”. Hij heeft zijn regenjas nog aan, als ie de sterren van de hemel begint te zingen, kippenvel! Even later gaat er een groepje van acht mensen spontaan dansen op een paar vierkante meter. Draaien rond in een kring, maken poortjes, hebben de grootste lol. Om half twaalf speelt de band nog, maar worden we toch wat moe van de drukte en stappen weer op om naar de camping te gaan. We zien dat in de Fitzpatrick pub alweer een bandje aan het spelen is, ook dat klinkt aangenaam. Maar we lopen toch maar door en gaan de camper in, waar de regen weer harder begint te tikken. Ook voor morgen zien de berichten er niet goed uit, dan trekken we richting de Burren. Waar je goed kunt wandelen, maar graag zonder regen!
Deze keer een wat korter verslag, van drie dagen. Marijke zit dit nu te tikken terwijl Wopke al slaapt. Er tikt hier trouwens nog meer, dat is de regen. Die heeft vandaag een streep door onze plannen gehaald en dat zal voor morgen niet anders zijn. Daarna hopelijk beter, want je bent dan toch erg beperkt. En Ierland in de regen kenden we tenslotte al...
Geen idee wanneer we weer iets kunnen sturen, want we hebben lang niet altijd internet (en nog meer zaken die je normaal wel hebt). We vinden het leuk om jullie mee te laten reizen, hopelijk is dat wederzijds.
Groeten van de camperaars
Marijke en Wopke
Donderdag 16 juni
Voor we weggaan, wil Wopke eerst nog onze vuilwater tank legen. Maar daar komt helemaal niets uit, heel eigenaardig. Volgens onze Nederlandse buren verloren wij steeds al water en zijn dus alles al kwijt geraakt onderweg. Weer een aandachtspuntje erbij.
De lucht is grijs en het is frisjes, met af en toe een klein spatje regen. Het kan nog alle kanten op. Eerst even naar de Lidl om wat levensmiddelen in te slaan, kunnen we weer een paar dagen vooruit. We volgen nu even niet de toeristische route, maar de wat grotere weg richting Listowel, maar die is ook de moeite waard. Bij Tarbert gaan we in de rij staan om de oversteek te maken met de veerboot, tijdens het wachten kunnen we mooi even een “bakkie doen”. Om half twaalf vertrekt de veerboot waarop nog heel wat auto’s, motoren en campers passen. We steken de rivier de Shannon over die hier zeer breed is en uit gaat monden in de Atlantische Oceaan.
Als we aan de overkant zijn, wordt de lucht al wat blauwer, het ziet er goed uit. We vervolgen nu de Wild Atlantic Way en komen via Kilrush aan bij het mooie plaatsje Kilkee, gelegen aan een baai. Daar vinden we een parkeerplaats om ons brood te eten en kijken ondertussen naar de bedrijvigheid op het strand. Er zijn allemaal kinderen aan de gang met bootjes, ze hebben de grootste lol. Het lijkt wel op een schoolreisje of zoiets. Kilkee heeft een mooie kust met kliffen en we volgen een wandelroute waarop we van al dat moois kunnen genieten.
Dan rijden we verder langs een paar kleine dorpjes, tot aan Doonbeg waar een kleine camperplaats is om te overnachten. Het is nauwelijks een camperplaats te noemen, je staat tussen wat oude boten en trailers. Maar wel met een schitterend uitzicht op het water en ronddobberende bootjes en het strand met allerlei stenen en wier. We lopen even de pier op en zien daar tot onze verbazing onze Nederlandse buren van de vorige camping, dat verwacht je niet in zo’n uithoek. Vanaf de pier springen vier tieners met veel bravoure in het koude water, dat zal je in Nederland niet tegenkomen. Even later komt er weer een ander groepje tieners (vijf meisjes en een jongen), die ook continu het water inspringen en daar rondzwemmen, ze hebben de grootste lol.
Marijke flanst weer een maaltijd in elkaar en na het eten bekijken we drie delen van een spannende DVD serie die wij geleend hebben: The Killing. Nog zeventien delen te gaan (en dat is pas serie 1). Of we dit allemaal nog bekijken tijdens de vakantie is de vraag. Ondertussen loeit de storm om onze camper en wiegt hem zelfs wat heen en weer (kennen we maar al te goed van onze vorige Ierland reis). Morgen naar de beroemde Cliffs of Moher. Daar waren wij in 2012 ook, toen nauwelijks iets van gezien omdat het hoosde van de regen. Dat moet dus in de herkansing!
Vrijdag 17 juni
Als we wakker worden zien we al wat zonlicht door de gordijnen komen, dat ziet er goed uit. Wopke maakt nog even een paar foto’s van dit stekkie en dan zetten we om kwart voor tien koers naar de Cliffs of Moher. Via een prachtige route, langs oude huisjes waarvan er flink wat verlaten zijn, helaas. Spanish Point heeft een mooie baai, al dankt het zijn naam aan een minder mooie geschiedenis: het vergaan van zes schepen van de Spaanse Armada en het gevangen nemen van de overlevenden. De Cliffs worden al ruim van tevoren aangegeven, wij vinden de parkeerplaats waar wij betalen en een folder in het Nederlands krijgen. Vanaf het bezoekerscentrum wandelen wij naar links, waar de langste en mooiste wandeling is over de kliffen. Een verrekijker is onontbeerlijk, op de eerste rots zien wij een grote kolonie papegaaiduikers, die kan je zonder kijker nauwelijks onderscheiden. We kijken onze ogen uit bij al die mooie kliffen met hun eigenaardige vormen en inhammen. Op een aparte rots in het water zitten honderden alken en tegen de kliffen zitten allemaal stormvogels. Veel jongen (al niet meer zo klein) die door hun ouders worden gevoerd, goed te zien met de kijker. Volop genieten dus. Er komen soms hele busladingen toeristen langs en je hoort allerlei talen om je heen. Een groepje giebelende Aziatische meisjes is alleen maar bezig met foto’s maken via een selfie stick, hebben denk ik nog geen stormvogel gezien. Als we bijna op het punt zijn waarop je weer om moet keren, ploffen we neer in het gras om ons brood te eten. Het gras is hier heel verend, net een trampoline soms.
Dan lopen we weer terug en pakken nog een stukje wandelpad naar de andere kant. Dat is wat moeilijker, smal en flink klimmen en dalen. Goed uitkijken dat je niet teveel bij de rand loopt, want de wind zou je zomaar om kunnen blazen, ook zijn de randen wat brokkelig volgens de borden.
Tot slot gaan we het bezoekerscentrum in, dat is heel mooi ingericht en geeft veel info over de natuur in de omgeving. We bekijken o.a. een prachtige film op een groot scherm, dia’s en foto’s. Om half zes lopen we weer naar de parkeerplaats, voldaan over al dat moois dat we gezien hebben. Eerst een welverdiend wijntje en dan onze warme maaltijd. We blijven vannacht hier staan, samen met nog een camperbusje (ook Nederlanders).
Zaterdag 18 juni
Ook hier weer een zeer rustige nacht gehad, dat is heel vreemd voor ons, want bij ons hoor je altijd wel geluid (met name van verkeer). Om kwart over negen rijden we van het parkeerterrein waar de eerste bezoekers voor de Cliffs al gearriveerd zijn (voordat de kassa’s open gaan, dat zal hun bedoeling wel zijn).
Eerst rijden we naar Lisdoonvarna om een paar boodschappen te doen. Het winkelaanbod en assortiment valt erg tegen, maar we scoren toch wat voor ons avondeten.
In Doolin gaan we naar Riverside Camping, een kleine camping, gelegen aan een riviertje (uiteraard). De vriendelijke receptionist schrijft ons in voor 1 nacht en we vinden een mooi plekje met uitzicht op de groene heuvels. We kunnen onze koffie buiten drinken, in het zonnetje. We verkennen Doolin (1 straat) en vernemen dat er in alle vier de pubs vanavond live muziek is, dus dat gaat goed komen.
Als we willen lunchen, begint het zachtjes te regenen, dus de stoelen maar weer naar binnen. Het gaat steeds harder regenen, zodat we na wat wikken en wegen besluiten om niet te gaan wandelen, jammer. Wopke gaat om 2 uur voetbal kijken (Ierland-België) in de pub aan de overkant. Marijke vermaakt zich met internet en een boek in de camper.
We bekijken samen deel 6 en 7 van de thrillerserie en na het eten lopen we naar de pub Fitzpatrick waar om half acht live muziek zou zijn. Dat begin zowaar op tijd, een gitarist zingt tot acht uur mooie ballads. Daarna komt er een groep van vier muzikanten, we genieten vooral van de jonge banjo speler, wat een talent. Om tien uur stopt deze band en lopen we naar de volgende pub. Daar blijven we maar even, het is ons te druk. In de pub McDermotts is het ook giga druk, maar de muziek staat ons wel aan. We vinden nog een plaatsje en schuiven later op naar een betere plek. Het is net stoelendans, je ziet steeds mensen azen op stoelen van mensen die weggaan. Je kunt aan de mensen die binnenkomen zien of het nog regent, ze hebben natte jassen aan en paraplu’s bij de hand.
We verbazen ons erover waar al die mensen vandaan komen in die pubs, want Doolin is een piepklein dorpje. Het merendeel moet toeristen zijn, maar waar verblijven die allemaal? In de laatste pub zit een groepje vrienden die een man naar voren brengen bij de band, als “special guest”. Hij heeft zijn regenjas nog aan, als ie de sterren van de hemel begint te zingen, kippenvel! Even later gaat er een groepje van acht mensen spontaan dansen op een paar vierkante meter. Draaien rond in een kring, maken poortjes, hebben de grootste lol. Om half twaalf speelt de band nog, maar worden we toch wat moe van de drukte en stappen weer op om naar de camping te gaan. We zien dat in de Fitzpatrick pub alweer een bandje aan het spelen is, ook dat klinkt aangenaam. Maar we lopen toch maar door en gaan de camper in, waar de regen weer harder begint te tikken. Ook voor morgen zien de berichten er niet goed uit, dan trekken we richting de Burren. Waar je goed kunt wandelen, maar graag zonder regen!
-
19 Juni 2016 - 02:43
Frank:
Een grappige gewaarwording lijkt me ja dat je in een piepklein dorpje 4 kroegen tegenkomt waar ook nog een hoop volk in zit waarvan je denkt waar komen die dan allemaal vandaan? In Ierland hebben ze allicht ook veel B&B's, die per stuk maar een paar mensen kunnen herbergen, maar als je er daar een hoop van hebt in een regio kan dat best aantikken. Dan komen ze dus letterlijk uit alle hoeken en gaten naar die kroegjes. In Nederland hebben we nu al meer dan 5.000 B&B's en stil counting...
Tja en dan die toeristen die niet echt voor de natuur komen he. Je moet ze in Nederland ook de kost geven die op vakantie gaan van huis over de snelweg naar de Kempervennen v.v., en dan na afloop nog niks van die hele Kempen en Kemper vennen hebben gezien, omdat ze de hele tijd op hun comfortabele 5***** bungalowpark hebben gezeten... -
19 Juni 2016 - 09:29
Ida:
dag Marijke en Wopke,
ik hoop voor jullie dat de regen weer snel ophoudt.
Hier is het zeer wisselend weer, veel regen (gehad) maar ook prachtige dagen.
Gisterenavond (zaterdag 18) de laatste reguliere Siru-instuif in Utrecht, je zou genoten hebben Marijke, heel veel "goud van oud" (en dat was dus echt heel oud, veel uit de 80-er jaren.)
groetjes en een goede reis verder.
ida -
19 Juni 2016 - 10:26
Arianne:
Dat wordt dus repareren, al hoewel het wel gemakkelijk is, je hoeft de tank nooit te legen. Maar het staat wel slordig om zo te lozen. Misschien de slang niet goed vastgezeten? Maar als dit alle problemen zijn, mogen jullie niet klagen (behalve de spiegel natuurlijk). Veel plezier nog verder. Groetjes van Hans en Arianne. -
19 Juni 2016 - 10:36
Hennie & Roel:
Hoi,
allereerst weer mooie reis verslagen ja en het weer daar kunnen wij ook niks aan doen bij ons is het ook heel wisselvalig zo zit je in de stralende zon en in een keer weer een flinke bui temperatuur valt mee hier
afgelopen woensdag met een dikke 50 wandelaars in Daarle gewandeld (Almelo) leuke tocht maar begonnen met regen een half uurtje maar goed geregeld alles
Ik wens jullie nog een stralende vakantie toe
liefs van Hennie & Roel -
19 Juni 2016 - 14:03
Marina Budding:
Hoi Marijke en Wopke,
Het is weer leuk om jullie reisverhalen te lezen. Zeker als je zelf ook in Ierland bent geweest.
Fijn dat jullie nu wel de Cliffs of Moher goed hebben kunnen bekijken. Een mooie plek.
Ook het bezoekerscentrum was de moeite waard om te bekijken.
Dat was er dertig jaar geleden nog niet. En het was er ook veel minder druk.
Jullie gaan ook nog de Burren bezoeken. Ook prachtig met al die rotsen. Het is wel een heel speciaal landschap. Ik denk uniek in Europa. Geniet van alles wat je tegenkomt, in hopelijk mooi weer.
Groetjes, Marina -
19 Juni 2016 - 17:16
Marinka:
Wat fijn dat de camper weer gemaakt is! En inderdaad duktape is heel belangrijk om mee te nemen...
Klinkt als een mooie reis hoor! En gezellig al die pubs. Hoop dat het snel lekker droog wordt dat jullie weer kunnen wandelen. -
20 Juni 2016 - 15:07
Margriet Van Wee:
vanmiddag weer je verslag gelezen, jammer van de regen, hopende dat het gauw weer droog is. Hier staat het ook te spetteren, maar..... de schuur is schoon gespoten en kunnen de spullen van de loods in de schuur in de paardenstallen, misschien word het ook een fietsenstalling want er is onweer beloofd en kunnen wij weer een Knalfeest houden, want de loods is helemaal leeg.
Kwam je zwager en Wopke zijn zwager tegen, zat in de bank in dekerk naast THeo zijn aangetrouwde nicht, liep mee als begeleider van haar naar het kerkhof, we hebben een eindje met hem opgelopen
dat is Hans toch?
Nu blijf ik thuis want ik heb te veel gelopen en voel mijn heupen, enkel en voet. zwemmen ging wel hoor
Nu maar hopen dat het a.s. donderdag beter gaat.
Goede reis verder gr.Margriet -
20 Juni 2016 - 17:26
Tilly Beekelaar:
Hallo Wobke en Marijke
Leuk om jullie verslag te lezem!
Jammer van de regen.
Hier, maandag de hele dag regen.
Zondag was het wel droog en naar de dierentuin in Amersfoort geweest met
jongste kleindochter van twee en half. We hebben een abonnement gekregen voor onze verjaardagen
Wij kunnen dus gratis. Ze kwam dit hele weekend logeren.
Groetjes
veel plezier en mooi weer verder!
Henk en Tilly -
20 Juni 2016 - 19:24
Sita:
Dag Wopke en Marijke, 'k heb net alle verslagen gelezen die jullie de afgelopen weken hebben
gestuurd. Doordat we op vakantie waren en er andere dingen waren die tijd kosten was ik er
nog niet aan toe gekomen.
Wat hebben jullie al weer ontzettend veel gezien!!! Maar ook een vervelende ervaring door het
afrijden van de spiegel en het kapotte raam dat houd je op zo'n moment wel even bezig.........
'k Wens jullie nog prachtige weken toe, veel reisplezier toegewenst.
Hartelijke groeten van Harry en mij, Sita
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
