De eerste dagen

Hallo webloglezers,

Zittend op een houten bankje bij de receptie van de camping, omgeven door de lucht van verbrande pizza, stuur ik ons eerste verslag de ether in. We zijn nu drie dagen op pad en sinds gisteren op een camping in Chartres. Morgen weer verder, waar we dan belanden weten we nog niet precies. Jullie vernemen het wel weer t.z.t.
Groeten uit een zonnig Frankrijk van
Marijke en Wopke



Zondag 19 augustus
Wij wilden graag op zondag vertrekken, omdat je dan de drukte op de Nederlandse en Belgische wegen kunt vermijden. Geen vrachtverkeer en woon/werkverkeer.
Dat spande er nog maar om, want er ging van alles mis met de reparatie van de caravankabel, een echt Wet van Murphy verhaal. Uiteindelijk is het gelukt en vertrekken we zondag om 9.15 uur. Geen duwen en trekken meer met de caravan, want we hebben nu een mover. Wopke staat erbij als een jochie met zo’n bestuurbaar autootje (die in zijn jeugd nog niet bestonden) en haakt zo de caravan aan de auto. Het is schitterend weer, nu al 27 graden en we zijn slechts gekleed in T-shirt en korte broek. Zoals verwacht is het rustig op de wegen en we zijn in een mum bij de Belgische grens en niet veel later bij de Franse.
Na twee stops voor koffie en brood rijden we via de tolweg naar de gekozen camping: “Le bois des pecheurs” in Poix de Picardie. Dat ligt ten zuidwesten van Amiens. Het is kwart voor vier en inmiddels 35 graden (leve de airco), 5 x zo warm als op menige dag in Ierland dit jaar!. Een ideale doorgangscamping, voor 18 euro kunnen we hier een nacht staan. We zoeken een schaduwrijke plek (ja heus), heel ruim tussen de bomen. Er staan maar weinig andere kampeerders, bijna allemaal Nederlanders. Bij aankomst nog even lichte paniek: “Waar liggen de paspoorten?” Het zweet breekt ons (toch nog) uit. Tja, in deze auto zit een vakje tussen onze stoelen, had de vorige auto niet. En daar had Wopke ze dus in verstopt. Even wennen, net als met de caravan waar de kastjes anders zijn ingedeeld. Nog genoeg tijd om overal achter te komen. We komen de middag verder door met een biertje en boekje en kunnen lekker buiten eten, zoals het hoort op vakantie.

Maandag 20 augustus
Eerst even tanken bij de Carrefour naast de camping. We lopen de winkel nog even in, maar hebben nog niet echt iets nodig. En de prijzen vallen ons ook tegen, behalve die van wijn, dus maar een flesje mee.
Nog een bakkie koffie op het lege, zonnige veld van de overburen en dan tuffen we om even over elf weer verder, richting Chartres. Daar is een camping niet ver van het centrum: “Des bords de l’Eure”. Kunnen we lopend naar het centrum, waar zich deze zomer bij 27 monumenten elke avond een lichtshow afspeelt. Zie: www.chartresenlumieres.com
Vandaag iets minder warm dan gisteren, van 22 tot 27 graden, nog warm genoeg dus. We rijden door een glooiend landschap waar overal de rollen stro op het land liggen, want het graan is er al af nu. Bij Magny zegt Marijke dat we de D983 naar Mantes moeten nemen, een vrij grote weg zonder bochten. Mevrouw TomTom heeft een andere mening, Wopke besluit die te volgen , door smalle kronkelstraatjes en tig bochten, heel irritant. Zeker omdat onze caravan bij elke bocht en oneffenheid ontiegelijk knerpt, het gaat echt door merg en been. Is alles al aan gedaan: Wopke heeft uren zitten schuren op de trekhaak en ook bij de caravan. Er zitten nieuwe “schoentjes” op, alle forums erover gelezen. Wie o wie heeft de gouden tip???
Net als we ergens brood willen eten onderweg, gaat het behoorlijk regenen. We stellen de lunch maar even uit tot het weer droog is. Om kwart voor vier komen we aan bij de camping, die goed staat aangegeven. De beheerder spreekt wat woorden Nederlands, kijkt er heel triomfantelijk bij. We kiezen nummer 19, doet je toch nog wat aan thuis denken he. Hier is het veel drukker, en de kampeerders komen uit allerlei landen, veel Engelsen.
’s Avonds om negen uur wandelen we via een mooi voetpad langs de rivier de Eure naar het centrum van Chartres. We hebben van de receptie al een folder waarin de route met de verlichte gebouwen staat vermeld. In nog geen half uur zijn we bij de beroemde kathedraal. Het is nog te licht voor de show, maar we kunnen ons goed vermaken bij een concert op het plein ernaast. Twee gitaristen spelen met veel flair de sterren van de hemel, allerlei genres, veel folklore. Smullen! Om half elf stopt de muziek en ontdekken we de lichten hier en daar.
Dus volgen we de blauwe lampjes in de trottoirs en komen zo langs prachtig verlichte gebouwen. Vaak is het een hele show en kan je rustig even blijven staan bij de wisseling in kleuren en soms ook bewegende figuren. Het is helemaal niet druk en op sommige plekken zijn we zelfs helemaal alleen. Chartres is een prachtige middeleeuwse stad, Marijke geniet helemaal, zij zit nog wat in de sfeer van haar Middeleeuwen kamp in juli. Veel vakbouwhuizen, kleine steegjes, bloembakken, oude lantaarntjes. Al met al zijn we anderhalf uur aan de kuier, de moeite waard. Nu nog weer terug, het is goed te vinden, Wopke heeft op de heenweg aantekeningen gemaakt. En op het laatste stuk komt onze zaklamp goed van pas, je kunt anders zo een smak maken over een boomwortel. Om half een zijn we weer op de camping. Morgen gaan we alles eens bij daglicht bekijken.

Dinsdag 21 augustus
Zoals gepland lopen we vandaag weer naar het centrum van Chartres. We merkten gisteren dat daar heel wat moois te zien is. Om tien uur gaan we op pad, dan is het nog niet zo warm. De gebouwen komen mooi tot hun recht tegen de strakblauwe lucht, er staan twee grote kerken en een kathedraal vlak bij elkaar. (en Jan met de Pet had geen fatsoenlijk huis, zat te bidden in die kerken voor een goed leven in het hiernamaals…)
Bij de Saint Pierre lopen we even naar binnen, een erg oude kerk waar veel muurschilderingen inmiddels verdwenen zijn. Dan naar de kathedraal, waar we ons vergapen aan alle glas-in-loood ramen, schitterend. Met een plattegrond en boekje van de VVV lopen we door de schilderachtige straatjes die er weer heel anders uitzien dan gisteravond laat. Het is niet druk, zodat we de ruimte hebben en ook makkelijk een bankje vinden voor onze koffie. Brood hebben we niet meegenomen, we zien een Subway en nemen daar een ruim belegd broodje, mmm! Op een bankje met zicht op fonteinen die steeds aan en uit gaan en waar peuters dolle pret hebben.
We lopen weer richting camping, zijn om twee uur weer terug. Zetten de luie stoelen onder een boom, is wel uit te houden zo.