Zuidwest Frankrijk

Hallo webloglezers,
Wij zitten nu in de bieb van Biarritz, kunnen voor 1,50 wifi gebruiken, dat is nog te doen. Hier weer even een verslag van de laatste drie dagen. We zitten nu vlak bij de Spaanse grens, morgen trekken we verder, hebben een camping dichtbij de kust op het oog. Daarna willen we naar de Picos om te wandelen. Gaan zo ook maar eens naar de weerberichten kijken, geen idee.
Vandaag is het bewolkt en regent het, dus het komt goed uit de we nu in een stad zitten.
Bedankt voor jullie reacties en tips. Wat betreft de trekhaak: op deze mag juist geen vet (zoals Han al schreef). Dat was wel bij de vorige auto en caravan. En wat Remke schreef, is zeer herkenbaar. Wij liepen nog wel eens met onze nieiuwe broek tegen die vette bol.
We blijven dus maar doorknarsen en piepen, je hoort ons al van verre aankomen.

Woensdag 22 augustus
Om kwart over acht rijden we de camping in Chartres af. Even nog het pasje van de slagboom inleveren (hebben wij niet gebruikt, alleen lopend weggeweest), want daar hebben wij 10 euro borg voor betaald.
De route is niet moeilijk, we volgen constant de N10 naar het zuiden. Ook met de drukte op de weg valt het mee. Veel langs landbouwgrond en af en toe een dorpje met Franse charme (een oude vrouw met bloemetjesschort op de fiets, een stokbrood onder de snelbinders).
De enige grote stad onderweg is Poitiers, daar gaan we grotendeels langs. Onderweg weer een stop voor koffie en brood, we pakken onze stoelen en tafel erbij want de picknicktafels staan teveel in de zon (!).
We komen om kwart over drie aan op ons volgende stekkie. Dat is boerencamping “Chez Baron” in het plaatsje Oriolles (onder Barbezieux). Het ziet er echt landelijk uit, er staat een oude boerderij met bakken geraniums. Aan het begin een bordje dat je ergens kunt gaan staan als de beheerder er niet is. We zoeken een plek in de schaduw, het is een veld zonder nummers, dus we hebben de ruimte. Er is hier zelfs een zwembad, daar zijn wat tienerjongens druk met een bal bezig. Wij installeren ons weer met een drankje en boekje en verplaatsen steeds onze stoel als we teveel in de zon komen. Vandaag is de temperatuur tot 30 graden opgelopen!
Aan het eind van de middag komt de beheerster langs en kunnen we betalen, zij wonen zelf iets verderop.
Als we ’s avonds buiten zitten te eten, komt er een ongenode gast aan. Een middelgrote zwartbruine hond komt naast ons zitten met een vragende blik. We gooien af en toe een sperzieboon in het gras die ze gretig opeet. Ze had ook graag onze kip op haar menu, maar er zijn grenzen. Ze ziet er goed uit en zal wel ergens in het dorp wonen. Het beestje gehoorzaamt goed, bij ons “Assis”! gaat ze keurig zitten (ja, we spreken zelfs Frans tegen honden).
We blijven nog een tijdje buiten zitten totdat er andere ongenode dieren komen: vervelende muggen en andere steekinsecten. De tube Prikweg ligt steeds onder handbereik.

Donderdag 23 augustus
We gaan vandaag iets later op pad, om kwart voor tien. We volgen weer de N10, verder naar het zuiden. Dat gaat goed, alleen bij Bordeaux is het niet allemaal even duidelijk. Bij de afslag borden ontdekken we onze richting niet, maar kunnen een paar andere afstrepen waarvan we zeker weten dat die niet goed zijn. Kiezen dus dat wat overblijft, net als bij zo’n quiz met drie antwoorden. Het gaat goed en we rijden verder richting kust. We zien het landschap veranderen, het is hier goed warm geweest, het gras en ook de gewassen zijn vaak verdord. Ook de huizen zien er anders uit, ze hebben hier die bolle dakpannetjes die je veel ziet in het zuiden.
En om half drie zijn we al weer bij onze volgende camping: “Cote d’Argent” in Labenne-Océan. Heel druk hier, er zijn nog maar twee plaatsen vrij, nummer 3 en 4 aan de rand van de camping. Nummer 4 staat ons wel aan, het is alleen even passen en meten om erop te rijden zonder in aanraking te komen met bomen en de auto van de buren. We besluiten de luifel op te zetten, zitten we lekker beschut. Want ook vandaag is het erg warm, maar zeker niet benauwd.
Na het eten lopen we naar het strand, dat is maar een kilometer. Onderweg passeren we allemaal campings, eettenten en van allerlei kermisattracties. Niet direct onze smaak, maar het is leuk om even over het strand te lopen. Het is een zandstrand maar er zitten allemaal kleine steentjes doorheen, anders dan bij ons.
Om half tien is er bij de camping aan de overkant een spektakel dat overal staat aangekondigd: Vaches Landaises. Eens even kijken wat dat is. Er staat een rij van hier tot Tokio te wachten (wat kost dat trouwens?). Het is iets met koeien, wat gaat er precies gebeuren met die dieren? We gaan maar terug naar de camping, waar we even later volop geschreeuw horen van dit evenement. En vlakbij nog meer geluid: grote insecten die geloof ik cicades heten (maar niet steken!).

Vrijdag 24 augustus
Na het ontbijt gaan we een wandeling in de omgeving maken, want het wordt een beetje teveel stoeltje-boekje-wijntje. Eerst een stukje richting strand en dan een asfaltweg in door het bos. Een populair pad voor iedereen die wil bewegen: fietsers, hardlopers en skeeleraars passeren ons. Hele gezinnen met kinderen die wiebelen op hun mini-fietsjes, bakjes met een hond erin, fietsen wordt steeds populairder in Frankrijk. Dit pad is ook onderdeel van de wandel/fiets route naar Santiago de Compostella. We komen verscheidene flink bepakte wandelaars tegen. Het lijkt ons ook wel wat (maar eerst nog 373 kilometer Trekvogelpad...). Het pad voert door een mooi gebied met een variatie aan bomen, waaronder de kurkeik. Er hangt een lekkere dennengeur, de dennenappels zijn hier megagroot, die moet je niet op je hoofd krijgen (en een autodak loopt beslist een deuk op).
Als we bij een grote weg komen, besluiten we dezelfde weg terug te volgen, want we zien geen andere weg op de plattegrond. Bij de caravan is het tijd voor koffie en even later een boterham. Er is niet veel brood meer, maar dat vullen we aan met roggebrood en crackers. Morgen gaan we boodschappen doen in Biarritz. Een grote en bezienswaardige plaats. Daar zal vast ook wel een MacDonalds zijn om wat met internet te doen. Op deze camping kost dat 8 euro per dag, wat een afzetterij zeg.
Nu naar het strand, we trekken onze zwemkleding aan, wie weet kan je er wel goed zwemmen. Handdoek mee, matje en nog wat benodigdheden. We zien aardig wat mensen in zee, tussen de blauwe vlaggen (daar is bewaking) en besluiten ook het water in te gaan. Dat blijkt lekker op temperatuur, heeft de hele zomer op kunnen warmen natuurlijk en is ook mooi schoon. We duiken steeds in de aanrollende golven, dat geeft ons echt een vakantiegevoel. Je kunt daar gewoon staan, dus er kan je weinig gebeuren. We hebben onderhand wel een paar liter zout water in onze neus gekregen. Lekker opdrogen in de zon en de bedrijvigheid van ballen, vliegers en surfplanken bekijken. Er vallen een paar regendruppels, maar dat stelt niets voor. Dan terug naar de camping waar we het zoute water eraf douchen.
En dan weer stoeltje-boekje-wijntje…
Op deze camping is van allerlei vermaak. Vanavond speelt een bandje bij het terras van het restaurant. Wat een geluid komt er uit die frêle zangeres. Jammer dat er zo weinig publiek is, ze krijgt de mensen ook niet erg aan het klappen en meezingen. Geen zuidelijk temperament hier!