De eerste vier dagen

Hallo medereizigers,

Het is nu vrijdagavond en we staan aan de rand van een park in Stockholm. Dus al een heel stukje van huis. Het rijden gaat prima, we hebben mooi weer (!), alleen is het Zweeds nog wat een raadsel voor ons, maar dat heeft ook wel weer zijn charme.
Iedereen bedankt voor de reacties, hopelijk is ons verslag wat te volgen en herkenbaar voor de lezers die al eens deze kant op zijn geweest. Voor de mensen die richting Scandinavië willen reizen, hierbij een aanrader: overnachten in Oeversee, bij de vriendelijke Wolfgang Schnell. Ook een afrader: Probeer als het even kan het stuk tussen Bremen en Hamburg te vermijden, of je moet zeer veel geduld hebben…
Maandagmorgen willen we weer verder trekken, richting Sundsvall. Of we daar ook belanden zien we wel, dat is maar hoe het loopt die dag.

Allemaal de hartelijke groeten van de Scandinavië reizigers,
Marijke en Wopke

Dinsdag 23 mei

Na het ontbijt lopen we alles nog even na, strepen de laatste dingen af op onze lijstjes en rijden om 8 uur weg, precies volgens de planning. De zon schijnt, dus truien in de kast en zonnebrillen op, geeft gelijk een vakantiegevoel. Anderhalf uur later passeren we de Duitse grens en om kwart over 10 vinden we een mooie parkeerplaats voor een koffiestop. Met een picknickbank en uitzicht op het groen met veldbloemen (margrieten en klaprozen). Bij de koffie verorberen we de laatste slagroomsoesjes die met de warmte al klef worden. We wilden ze gisteravond opmaken, maar toen moesten we onze aardbeien en slagroom opmaken, was anders ook zonde.
Even verderop stoppen we om te tanken, Wopke gooit de tank vol diesel en Marijke gaat met de trekker die daar in een emmer staat de voorruit schoonmaken (geïnspireerd door het programma “We zijn er bijna”). Als we wegrijden merken we dat die vliegen toch wel erg gehecht zijn aan het raam (letterlijk en figuurlijk?).
Na vier uur probleemloos rijden belanden we even na Bremen in een “Stau”, een file dus. Drie rijstroken zitten helemaal vast, af en toe schuiven we een metertje op. Wij staan in de middelste strook, die gaat het minst hard. Links van ons passeren meerdere Nederlandse auto’s met jongeren, een Ajax vlag tegen de achterruit, op weg naar Stockholm. Moeten ook nog even geduld hebben. Het is bijna 30 graden in onze camper (zonder airco). Tja, vakantie is soms afzien. Wij maken van de nood een deugd, Marijke loopt een paar passen naar achteren om brood te smeren, koffie in te schenken, een banaan uit te delen. Twee uur later slaan alle voertuigen via een wegomleiding rechtsaf en denken we van de files verlost te zijn. Mis! We kruipen met z’n allen vooruit, staan steeds lange tijd stil. In totaal hebben we vijf uur file gehad en zullen vijf uur later aankomen op de camperplaats in Oeversee (ten zuiden van Flensburg). Onze navigatie brengt ons om 20.00 uur keurig op de camperplaats, mooi gelegen in het groen. Er staan al meerdere campers, maar er is gelukkig nog plek. We stappen uit om rond te kijken en gelijk komt er een oudere man aan met een rollater, als een duveltje uit een doosje. Hij stelt zich voor als Wolfgang Schnell en stort een waterval aan informatie over ons uit. De plaats is 6 euro en voor 1 euro meer krijg je elektra. Hij wijst het toilet aan, is meer een knus kamertje. Met ingelijste legpuzzels en spreuken. Of we nog iets in zijn gastenboek willen schrijven, tuurlijk. Wolfgang wenst ons wel 3 keer goede nacht, wat een pracht figuur! Er hangt een bord met FKK ok, dat houdt in dat je hier naakt mag lopen. Wij prefereren onze fleece vesten. De buren zijn net voor ons aangekomen, hebben ook vijf uur file achter de rug. Zij blijken thuis ook een beetje buren te zijn, ze komen uit Leusden. Na 12 uur onderweg eerst maar even zitten met een wijntje en dan gaan we om 21.00 uur aan de warme (macaroni)maaltijd. Is eigenlijk wel chique, zo laat, een soort souper. Maar dan met plastic borden en glazen.
Morgen door Denemarken en dan een camperplaats in het Zweedse Malmö. Het record van 5 uur file zullen we deze vakantie wel niet meer gaan verbreken…

Woensdag 24 mei

De eerste nacht in ons mobiele huisje zit erop. We hebben goed geslapen, al is het toch even wennen aan de kleinere ruimte. De meeste spullen voor het ontbijt weten we snel te vinden, daar hebben we al vaste plekken voor. De buren uit Leusden blijven nog 1 nacht staan. Met Sacha, hun zwerfhond uit Spanje, die door Wolfgang op brokjes wordt getrakteerd. We bedanken Wolfgang, die al weer druk aan het werk is. Wat een leuke plek is dit, we lazen in het gastenboek dat men hier graag terugkomt en dat kunnen we ons voorstellen.
Om kwart over 9 rijden we richting Denemarken. Langs Flensburg en dan zijn we al gauw bij de grens. Ze hoeven onze gloednieuwe paspoorten niet in te zien. Verder naar het noorden via de E45 en dan van het eiland Jutland naar het volgende eiland: Funen. De dag begon zonnig met een blauwe lucht, maar al gauw wordt de lucht grijs en waait het flink. Maar het is droog en een stuk rustiger op de wegen als gisteren. Bij Middelfart stoppen we voor een bakkie koffie, het is wat te fris om buiten te zitten. We genieten van het glooiende landschap met overal grote velden met knalgeel koolzaad. Funen zijn we snel doorheen, nu eiland-hoppen naar Seeland. Daarvoor moeten we via een brug de Grote Belt over. Bij de kassa probeert Wopke te betalen met de gewone bankpas en dat lukt gelijk. Want wij zouden waarschijnlijk een foutmelding op het scherm niet begrijpen (onze kennis van het Deens is nul komma nul). Het mooie Kopenhagen laten we liggen, daar waren wij eerder en je moet keuzes maken. Nu alweer naar de overkant, via een tunnel komen we bij een lange brug over de Oresund. Nogal prijzig, maar dat was ons bekend. Marijke kijkt of ze halverwege op de brug (bij de Deens/Zweedse grens) een vermoorde vrouw ziet liggen. Ja, dat krijg je als je de serie “The Bridge” hebt gevolgd. Volgens haar moet er in het Götakanaal ook nog een vrouw liggen (maar die heeft inspecteur Martin Beck inmiddels gevonden, haha).
In Zweden gaan we op zoek naar onze tweede overnachtingsplek. In het plaatsje Klagshamn vlakbij de stad Malmö. Ons navigatiesysteem brengt ons hier keurig naar toe. Om half 3 zijn we er, dus dat was vandaag 5 uur en 1 kwartier reizen (de totale filetijd van gisteren!). Ook dit blijkt weer een top locatie: Ruimte voor meerdere campers met zicht op het water en de brug. Een strandje voor dagjesmensen en een hele rij schone toiletten, op loopafstand voor ons. Op het eind van de middag komt de zon weer terug en ook de blauwe lucht. Dus graven we de stoelen uit en installeren ons in het zonnetje.
Na het eten gaat Wopke uitzoeken of de televisie het doet. Wij hebben BVN, een beperkt aantal zenders, voor ons meer dan genoeg (nooit eerder tv gehad op vakantie). Tot zijn vreugde ontdekt Wopke een Duitse zender die de voetbalfinale in Stockholm uitzendt, tussen Ajax en Manchester United. Na afloop wat minder vreugde (het werd 0-2). We hebben Erik niet kunnen ontdekken tussen het publiek…

Donderdag 25 mei

Net als gisteren zijn fluitende vogels de eerste geluiden die wij ‘ochtends horen. Samen lopen we alles nog even na, zijn alle kastjes dicht. En dan tuffen we om kwart voor 9 weg, als eerste van de zes camperaars. Het weer ziet er goed uit, volgens onze info heeft Zweden een aangenaam klimaat, beter dan Noorwegen. Na Malmö wordt het vrij rustig op de weg en ook in Zweden zien we overal enorme knalgele velden koolzaad, een soort bollenvelden. Wopke wil gaan tanken, ook al heeft ie nog genoeg benzine (diesel). Maar dan kunnen we even zien hoe dat gaat hier. Bij de automaat hebben we minstens vijf pogingen gewaagd: geen acceptatie van bankpas, dan maar de creditcard. Dan blijkt de benzineslang nog niet in de tank te moeten, etc. De vrouw die achter ons staat te wachten lacht ons geduldig toe.
Vandaag richting noordoosten, ongeveer 400 kilometer. Eindbestemming is Gamleby, aan de oostkust. Het rijdt lekker relaxed, al moet de chauffeur wel steeds opletten niet boven de maximum snelheid te komen. Er staan om de haverklap flitspalen, maar iets daarvoor worden die keurig met een bord aangegeven. Via de 22 en de 23 komen we halverwege aan in het stadje Växjö. (Geen idee hoe je die plaatsen hier moet uitspreken, vaak staat er een rondje boven de letter A of een streepje door de letter O). Even zoeken naar het centrum en dan zien we een parkeerplaats/camperplaats. Daar zit een Zweeds echtpaar naast hun camper in de zon, vertellen ons dat het oude centrum vlakbij is. Daar ligt ook een mooi meer waar je omheen kunt wandelen. Eerst even lunchen in de camper en dan lopen we naar een voetgangersgebied met winkels. We willen Zweeds geld pinnen, dus dat wordt uitdaging 2 voor vandaag. Bij de derde automaat lukt het ons, na veel zoeken en gokken pinnen we 600 Kronen, ca. 60 euro. En later bij een andere automaat 400 Kronen. Nog eens uitzoeken of je een ander bedrag kunt aangeven. De Domkerk staat gedeeltelijk in de steigers, maar de voorkant is toch wel mooi, met een felrood geschilderde muur. Aan de rand van het meer speelt een duo goede muziek (o.a. van Bruce Springsteen). Even luisteren, met het zicht op het meer en de mensen op de terrasjes. Het is vandaag Hemelvaartsdag en iedereen profiteert van deze zonnige, vrije dag.
Rond 2 uur vervolgen we onze reis, over rustige wegen omzoomd door bossen. Regelmatig zien we een meertje en de huizen en boerderijen zijn meestal van rood beschilderd hout. Uit de boeken van Astrid Lindgren, vinden wij. De route via ons navigatiesysteem kan Marijke niet volgen via de ANWB kaart, die is niet gedetailleerd genoeg. Maar volgens Wopke rijden we goed, inderdaad komen we om half 5 aan op de camperplaats in Gamleby. Aan een water met een haventje met vissersbootjes, heel rustig in het groen. Al weer zo’n prachtplek. We kunnen nog even buiten zitten, maar rond etenstijd wordt het toch wat fris. Morgen naar Stockholm, we bekijken de info die we hiervan hebben. Genoeg te zien en te beleven daar, dus niet te laat op pad gaan.

Vrijdag 26 mei

Als we de gordijnen opendoen zien we een blauwe lucht en de zon schittert op het water. Het belooft een mooie dag te worden. We stonden lekker rustig, met drie campers in totaal. Om 8 uur vertrekken we, we willen niet zo laat in Stockholm aankomen.
Weer verder naar het noorden, ook nu rustige wegen, hier en daar een dorpje met de bekende rode huizen. Nu zien we ook wat meer rotsen langs de wegen en natuurlijk veel meren.
In de wat grotere plaats Norrköping is een mogelijkheid om ons toilet te legen en afvalwater te lozen. Het is bij een benzinepomp, maar waar? Dus binnen even vragen, gelukkig spreekt die man Engels. Achter het gebouw kunnen we een en ander lozen en ook water tanken. Nu de camper nog voltanken, dat zorgt weer voor de nodige raadsels. Wopke tankt 2 keer, want we krijgen maar voor 400 Kronen en dan moet je weer opnieuw. Zo leren we steeds weer wat. Vlakbij een meertje vinden we een picknickplaats voor onze koffie. Wat zijn dat keurig verzorgde plaatsen overal, met toiletten, afvalbakken en bankjes.
Vlak voor Stockholm wordt het drukker op de wegen. We moeten naar het centrum, daar worden de straten smaller en is het een drukte van belang met toeristen. Regelmatig bruggen over, tenslotte bij de parkeerplaats waar campers mogen staan. Maar daar staat het al mudvol, met auto’s en een enkele camper die geluk heeft gehad. Een Belg zoekt ook al een camperplek. Wopke besluit verder door te rijden, even voorbij een aantal musea, de Belg volgt ons. Daar gaan we bij een groot gebouw en grasveld staan, zien daar een parkeermeter. Ook die geeft de nodige raadsels, we raken eraan gewend. Uiteindelijk betalen we met de creditcard, maar het bedrag (dat voor 1 dag staat aangegeven) is voor amper 2,5 uur geldig. Een dure bedoening. We laten het maar even zo, de Belgen blijven hier ook staan, zeggen ze. Hij is een fanatiek visser en laat allerlei gerei en aas zien aan Wopke, die staat te watertanden.
Met stevige wandelschoenen aan en kalmpjes aan moet het voor Marijke lukken om naar het centrum te lopen. Gelukkig is het stralend weer. Eerst naar het VVV, het Sverigehuset. Daar is het net een bouwput, maar gelukkig staan er bordjes die naar de ingang verwijzen. Een vriendelijk meisje geeft ons info over de rondvaart door het centrum en bezoek aan het openluchtmuseum. Ook scoren we wat folders en plattegronden. Dan kuieren we de oude stad door, de Gamla Stan. Het valt wat tegen de route in ons ANW boekje te volgen, dus lopen we gewoon onze neus achterna. Er is genoeg te zien, wat een prachtige en statige gebouwen. Veel kleine straatjes met souvenir winkels, volle terrasjes met toeristen. Het enorme Riksdaghus is indrukwekkend, net als het Koninklijke Paleis. Even voor vieren wordt men verzocht wat naar achteraan te gaan staan, er gaat iets gebeuren zeker. Inderdaad, om vier uur is er de aflossing van de wacht, leuk om even te zien. Rond vijven lopen we weer langzaam terug, na een paar pauzes op bankjes in een park. Bij de camper aangekomen zien we dat de Belgen er niet meer staan. Jammer voor Wopke, hij had nog graag even gevist met die man. Morgenochtend vroeg proberen we te verkassen naar de plek die wij eerst op het oog hadden, er zullen vanavond toch wel wat dagjesmensen zijn vertrokken???