Noord Duitsland

Hallo allemaal,

Hier weer wat "avonturen" van de Scandinavie gangers, inmiddels deze landen al weer uit. Nu aanbeland in Schleswig, bij ons beter bekend als Sleeswijk. In Noord Duitsland, waar we alles weer kunnen verstaan (en normale prijzen in de supermarkt en bij de benzinepomp). Toch een minpuntje: de regen. Momenteel hoost het en blijven we nog even zitten op onze mooie camperplaats, zien wel wanneer/hoe laat we verder trekken. Het weer was wisselvallig de laatste dagen en we vernemen dat het in Nederland ongeveer hetzelfde is.
Nu eerst even een bakkie koffie en proberen of we dit bericht kunnen plaatsen. Internet is nu traag, veel camperaars zitten waarschijnlijk nu binnen te internetten.
Wij komen waarschijnlijk a.s. vrijdag weer thuis en onze laatste vakantiedagen versturen we zoals altijd vanuit Amersfoort.

Het ga jullie gped, tot ziens!
Marijke en Wopke


Vrijdag 21 juli

Gisteravond begon het flink te regenen en dat ging zo de hele nacht door. En regen op het dak van een camper klinkt wel even harder dan thuis op je dak! De kuilen in het terrein staan vol water, een bekend beeld. Nou ja, we hebben in ieder geval acht zonnige dagen achter de rug. Vandaag gaan we naar Lund, de oudste stad van Skåne die volgens onze gids bezienswaardig is. En met regen kan je altijd beter in een stad verblijven dan op een of ander bospad.
Onderweg overal flinke plassen, daar heeft het ook geregend en dit houdt nog aan. Wopke heeft gezien dat er in het centrum parkeerplaatsen zijn en die vinden we ook. Met een automaat waarvan je gelukkig ook de aanwijzingen op Engels kunt zetten. Je kunt hier maximaal 4 uur staan, voor 48 Kronen (ca. 6 euro). Het is 11 uur en dan zouden we om 3 uur weer terug moeten zijn, lijkt ons goed te doen. Om ons heen zien we gelijk al mooie historische gebouwen, we lopen langs grote parken met uiteraard beelden van voorname personen. Dan zien we de Domkerk, een van de oudste (1145) en belangrijkste Romaanse kerken van Zweden. Met prachtig beeldhouwwerk en houtsnijwerk (vooral de koorstoelen), grote schilderijen en beneden een grote en indrukwekkende crypte. Een gids geeft in het Zweeds uitleg aan een groep toeristen, daar hebben wij weinig aan. Maar later komt er een buslading Duitsers binnen met hun gids en daar kunnen wij mooi even meeluisteren, horen leuke anekdotes. Het 14e eeuwse astronomische uurwerk is heel bijzonder (het is binnen, wij hadden het aan de buitenmuur verwacht). Alles wordt hierop aangegeven, een figuur wijst zelfs met een stokje op vrijdag 21 juli. Om 12 uur galopperen er ridders, klinkt trompetgeschal en komen uit de deurtjes de drie koningen hun gaven aanbieden.
De Tourist Info is vlakbij en daar krijgen wij een plattegrond en een route met de mooiste gebouwen erop. Ze hebben wifi en het lukt ons om een verslag op het weblog te zetten (niet veel vermogen meer op de laptop). Tja, en waar eten we nu onze boterhammen? Een nat bankje in het park komt niet in aanmerking, maar in het halletje achter de voordeur van de Tourist Info staan twee uitnodigende stoeltjes, voila! Het blijft de hele dag regenen, gelukkig niet keihard, maar een paraplu of capuchon is wel een vereiste. Er zijn veel bezienswaardige straatjes: lage kleurige huizen met stokrozen voor de gevels, gebouwen van rode steen met trapgevels, vakwerkhuizen. Imposante universiteitsgebouwen met bijbehorende parken. En een botanische tuin met een kas vol tropische planten (lekker droog en 26 graden). Ondanks de regen hebben we een goede indruk van Lund gekregen, zeker een bezoek waard.
Wopke heeft op de app al weer een geschikte plaats gevonden om te gaan staan. Dat is op het parkeerterrein in Torup, bij kasteel Torup. Een rustige plaats met enorm veel picknickbanken en vuurplaatsen, er komen soms sporters langs en mensen die hun hond uitlaten. We lopen nog een rondje, door het park van het kasteel met grote en bijzondere bomen. Morgen rijden we naar Denemarken, langzaam maar zeker op de terugweg.

Zaterdag 22 juli

Als we de deur opendoen, merken we gelijk dat we de verkeerde outfit aan hebben. Volgens het internet gisteren zou het de komende dagen regenachtig en frisjes worden, maar we zien een blauwe lucht en de zon schijnt. Dus toch maar korte broek aangetrokken en shirt met korte mouw. Goed begin van de dag!
Via rustige en kleine wegen zakken we verder af naar het zuiden, langs een glooiend landschap van graanvelden. We hebben nog 370 Zweedse Kronen over, daar gaat Wopke voor tanken, want thuis hebben we er ook niets meer aan.
Net als op de heenweg nemen we de brug om in Denemarken te komen. Bij een loket aan het begin betalen we, wel jammer dat onze camper 6.10 meter is en dan net in het dure tarief valt. De dame aan het loket meet dit via een foto op, we kunnen haar dus niet wijsmaken dat we 6 meter zijn…
In Denemarken is veel vakantieverkeer op de weg, zowel mensen die op de heenreis zijn als die terugkomen. Op de parkeerplaats waar wij even koffie willen drinken is het vrij vol, veel vrachtwagens. Maar wij vinden nog een plek (volgens Marijke staat er vlakbij een wagen die vis vervoert, brr).
Wopke heeft twee camperplaatsen op het oog, eentje wat verder op de route op een industrieterrein bij Odense en eentje bij een boerderij in Munke Bjergby (dit voor de opzoekers). Dat is toch wel aantrekkelijker en we slaan af naar die plaats. Een paar groene veldjes omzoomd met struiken en bloemen, heel verzorgd allemaal. Henrik en Kitty Poulsen rekenen niets voor overnachting, alleen 4 euro voor elektra (geld kan je zelf in een busje doen, ook hier dus). Kitty komt ons tegemoet, ze spreekt Deens en Gebaren, maar haar man spreekt Duits, heel aardige mensen. We zetten de camper op een veldje waar nog geen anderen staan en lopen een rondje in het dorp. En dan nog lekker buiten zitten in de zon, met de fluitende vogels om ons heen. Om half zeven vallen er wat druppels op het Denksport boekje en het scherm van de e-reader (die het gelukkig weer doet), dus dan ons huisje maar in. Morgen verder Denemarken door en dan belanden we in Duitsland, we willen weer op de camperplaats bij Wolfgang gaan staan, dat is ons op de heenweg prima bevallen.

Zondag 23 juli

Vannacht weer een volle laag hemelwater gekregen. Het lijkt hier soms ook wel een astronomisch uurwerk: Regen roffelt op het dak -dan komt mannetje uit bed -gaat naar de kast -kijkt of er regenwater in de maatbeker zit. Er zit nu gelukkig geen regenwater in de maatbeker, die eigenlijk in de keukenkast hoort te staan. Bij ons hebben sommige spullen gewoon meerdere functies.
We zorgen dat we weer genoeg water hebben en lozen een en ander op de daarvoor bestemde plekken. Ze hebben het hier netjes voor elkaar. De totaalkosten (6,50 euro) gooien we in een brievenbus aan de muur. Anno 2017!
Onderweg zien we de lucht steeds donkerder worden, het is nu de omgekeerde wereld. Hadden we eerst ’s avonds laat nog daglicht, nu lijkt het wel 10 uur ’s avonds in plaats van 10 uur in de ochtend. Om 11 uur barst er een regenbui los, een enorme wolkbreuk. Door een gordijn van regen zien we een lange rij toeristen langs spatten, koplampen aan. De weg lijkt wel een rivier onderhand. Men moet nodig een camper uitvinden die een soort amfibievoertuig is, wel iets voor ons. Na anderhalf uur noodweer kleurt de lucht van donkergrijs naar lichtgrijs (ach, er zijn wel 50 tinten) en zien we zelfs een snippertje blauw in de verte. Bij de tegenliggers aan de overkant is het drukker dan op onze weghelft. En daar staan ze bij de grens ook nog stil, want er is controle om Denemarken in te komen. Kijken we van op, hebben wij op de heenweg niet gehad, nergens trouwens.
De camperplaats van Wolfgang Schnell hebben we weer schnell gevonden. Er staan redelijk wat campers, maar er is nog plaats voor ons. Wordt ons verteld door Jakob, een Duitser die in Noorwegen woont en lange tijd op deze camperplaats verblijft. Hij helpt Wolfgang een beetje en zit vol anekdotes. Wij kiezen een plek op het terrein beneden, daar stonden wij op de heenweg ook. Dat blijkt trouwens precies 2 maanden geleden te zijn, op 23 mei!
Op een plattegrond van de omgeving zien we dat hier veel wandelpaden door een mooi natuurgebied lopen. Maar eens een kijkje nemen, daar kwam vorige keer niets van door die file van vijf uur. We kiezen het pad van 5 km. dat wordt aangegeven met een plaatje van een kikker, dat leidt ons langs akkers en door bospaden. Waar we af en toe stoppen, daar staan namelijk struiken met rijpe frambozen. Het laatste stuk van het pad is dichtbegroeid met brandnetels en braamstruiken die aan onze broek blijven hangen. Maar met een paraplu kan je die goed wegduwen (je ziet: meerdere functies).
Het is lekker zonnig inmiddels en we installeren ons naast de camper. Wolfgang komt langs, heet ons welkom op zijn hartelijke manier en vraagt of we broodjes willen morgenochtend. Wij bestellen vier broodjes en hij zet een paaltje met een haak voor onze camper. Daar hangt ie dan morgen de broodjes aan. En natuurlijk krijgen we het gastenboek om wat in te schrijven. Het valt ons op dat veel mensen hier terugkomen, heel begrijpelijk!

Maandag 24 juli

Als we de deur opendoen hangt daar een gele plastic zak met daarin vier verse broodjes aan de paal. Wat een service! De zon schijnt aan een blauwe lucht, dus die broodjes gaan we lekker buiten verorberen. Je weet maar nooit hoe lang dit duurt, dus gelijk van profiteren. Marijke gaat betalen bij Wolfgang en zet hem nog even op de foto met z’n pet waarop Boss geschreven staat (mag ie binnen niet dragen, van z’n vrouw).
Nu naar onze volgende bestemming: een camperplaats in Schleswig, ca. 30 kilometer verderop. Maar eerst boodschappen doen bij de Lidl. Wat een luilekkerland, niet zozeer de producten, maar de prijzen. Wat een giga verschil met Scandinavië! We laden van alles in de boodschappenkar, ook maar wat flessen wijn (1,49), de laatste dagen dronken we aanmaaklimonade. Lekker hoor, maar het begon ons toch iets te vervelen.
De camperplaats is mooi gelegen aan de haven van het Schlei fjord, ja ook hier nog een fjord. Er zijn 45 plaatsen, maar de meeste zijn bezet als wij om 11 uur arriveren, het is een zeer geliefde plek. Er gaat net een camper weg die aan de rand staat, bij het water. Dus die pikken we snel in. Naast aardige Duitsers die hier vaker komen en ons gelijk wat tips geven. Stoeltjes en tafel buiten voor de koffie, met zicht op de boten en de mensen die langslopen.
Dit is eigenlijk een camping, maar dan voor campers. Voor 16 euro heb je een plek met elektra en met een sleutel waar je eerst borg voor betaalt, kan je naar de wc’s en douches, ruim en schoon allemaal. De havenmeester waar je dat moet regelen is een man vol grappen, heeft echt lol in z’n werk.
Eerst even naar de Tourist Info vlakbij, halen daar folders over Schleswig. Na het eten lopen we naar de Domkerk aan de overkant, met een prachtig interieur. De straten en pleinen eromheen zijn heel sfeervol, oude panden waar nu horeca in zit, maar alles nog in oude stijl. De oude visserswijk Holm is zeker een bezoek waard, dus daar kuieren we ook door, is vlakbij. Wat een schattige straatjes met die lage huizen en vele bloemen. Op veel gevels staat het jaartal, nogal wat huizen uit 1712.
Nog even buiten zitten met een wijntje en dan wordt het toch te fris en vallen er wat regendruppels. In de avond komen nog wat campers aan, die moeten elders een onderkomen vinden, want het zit helemaal vol. Wij zijn de enige Nederlanders, dat zie je maar zelden, want die kom je echt overal tegen. De radio voorspelt voor morgen “Schauer”, ja dat woord verstaan we goed. Zitten nu in dubio wat we morgen gaan doen, naar een ander deel van de stad waar ook veel te zien is of verder reizen. Beide zal in de regen zijn, zoals het er uitziet. Waarschijnlijk komen we iets eerder thuis, op vrijdag in plaats van zondag. Echte plannen hadden we toch niet meer voor dit laatste deel van onze reis.