Bij de Kerstman

Hallo (achter)volgers,

Net een bakje warme Brinta op, nu zit ik met een drup aan mijn neus, gekleed in fleece vest en jas in...het postkantoor van de Kerstman in Rovaniemi (Finland). Op de achtergrond speelt Santa Claus is coming to town. Met nul graden en natte sneeuw is het plaatje compleet!
Hier internet dus snel wat versturen, er zit niet veel meer vermogen op de laptop.
Straks rijden we verder naar het oosten, naar het Narionaal Park Karhunkierros, ten noorden van Kuusamo (Google het maar).
Ik zie dat alle mooi opgezochte puntjes, rondjes en streepjes bij de plaatsnamen zijn verdwenen op dit weblog. Nou, wie het wil gaat ze maar zoeken, haha.
Groeten van de poolreizigers en goede reis aan de vakantiegangers onder jullie!
Marijke en Wopke


Donderdag 1 juni

Een mooie rustige plek hier, deed ons denken aan sommige plekken in Australië, dan stonden we ook zo in het bos. Als we wegrijden kijken we nog eens goed of we “Rudolf” zien tussen de bomen, maar helaas.
De route is gemakkelijk, de rustige en rechte E4 volgen. Links en rechts veel bomen, vooral berken. Hele dunne boompjes, de stam soms niet veel dikker dan een vinger. Duizenden naast elkaar, als een soort streepjescode. Dat maakt je soms wat tureluurs. En natuurlijk nog meer meren, en rivieren die af en toe wild stromen. Ons eindpunt wordt vandaag Haparanda, die grappig klinkende plaatsnaam zien we al dagenlang op de borden langs de weg. Dit blijkt de laatste plaats aan de E4 in Zweden, pal aan de Finse grens. Vormt een soort tweelingstad met Tornio, de Finse stad aan de overkant. Onderweg is een plek om even te pauzeren snel gevonden, uiteraard met alle voorzieningen. Na wat twijfelen slaan we Gammelstad over, volgens Marijke bezienswaardig (bruin bord met Unesco teken).
Wopke ziet twee keer een paar rendieren aan de kant van de weg. Aan de rechterkant, waar Marijke zit die dan net op de kaart kijkt…
In Haparanda mag je met de camper op de parkeerplaats van de IKEA staan, we lezen hier goede beoordelingen over. De IKEA is zo gevonden, met de bekende blauw/gele kleuren. Een groot parkeerterrein, maar wat is voor campers bedoeld? Na wat zoeken gaan we het binnen vragen. Het is op het terrein van de bussen, maar daar staat niemand. Wel meerdere campers op de grote parkeerplaats. Nog even bij de stadscamping aan het water kijken. Die kost 30 euro, dan maar naar de gratis plaats bij IKEA, we gaan vlak bij de andere campers staan. Er staan vier Spaanse campers, die zijn een end van huis! Dan naar binnen, voor internet en toilet. Ja, we komen hier niet om te shoppen, zoeken wel een steelpan, maar vinden geen geschikte. De pijlen op de vloer leiden ons via Billy kasten, Jokkmokk eethoeken, speelgoed en nog meer naar her restaurant. Daar hebben we ruime keus om te zitten (dat kennen wij bij ons niet!) en kiezen een gerieflijke bank, met schemerlampen en een salontafel voor onze laptop. Kunnen we mail bekijken/beantwoorden en een verslag op het weblog zetten. Dan naar de uitgang, is bij elkaar nog en hele wandeling.
We lopen Haparanda even in, maar dat heeft niet veel te bieden. Een Zweedse vrouw zegt dat het station mooi is. Geen idee wat zij onder mooi verstaat, het is niets bijzonders. Toch ook maar even Tornio in, we lopen zo Finland in en belanden bij een groot overdekt winkelcentrum. Daar kopen we een mini brood voor maxi prijs en een pak melk. Handig dat in Finland alles in euro’s staat aangegeven. In Tornio staat een kerk met mooi beschilderd houtwerk, maar geen idee waar precies. We geloven het wel, Marijkes enkel heeft ook genoeg beweging gehad.
’s Avonds gaat het stormen, onze camper wiebelt heen en weer. Al een bekend verschijnsel voor ons. Wopke gaat kijken of er plekken zijn die minder wind vangen. Die zijn er niet, we blijven staan en wiebelen gewoon verder.

Vrijdag 2 juni

Prima overnachting bij IKEA, nu volgt de komende dagen een stuk Finland. We zien een blauw bord met FINLAND, verder geen douanehokjes of beambten. De totaal andere taal valt ons gelijk op, vaak lange woorden, lijken wel toverspreuken. Heel anders dan Zweeds of Deens (nog meer puzzelen). Ook hier rustige wegen en dorpjes met houten huizen. Die vragen om een verfje, het is hier volgens ons minder welvarend dan in Zweden. We tanken de camper weer vol, de diesel is hier iets goedkoper dan in Zweden, maar nog altijd duurder dan bij ons.
Het is goed te merken dat we weer verder naar het noorden gaan. De bomen (weer die iele berken) zijn hier nog zo goed als kaal, het gras moet nog opkomen. Af en toe hebben we regen, ook natte sneeuw. Gelukkig korte buien, die niet hinderlijk zijn voor het verkeer. Er steekt een ree de weg over, door het weinige verkeer kan Wopke zonder problemen wat afremmen.
Via de E75 gaan we verder naar het hoge noorden, eindpunt is Rovaniemi. Hier woont de Kerstman, volgens de verhalen en ligt ook de Poolcirkel. Vlakbij Rovaniemi is een wegomleiding, hopelijk komt het goed (want ons Fins…). We komen uit bij Santa Claus Village, een soort dorp met allerlei houten gebouwen: restaurants, postkantoor, veel souvenirwinkels, een klein bungalowpark (ieder huisje met kerstboom op de veranda). En: een parkeerplaats voor campers, dus we hebben al snel een nieuw stekkie gevonden. Na ons komen er nog meer, allerlei nationaliteiten, ook Nederlanders die gisteren bij IKEA stonden.
Een vreemde gewaarwording om begin juni tussen allerlei kerstversiering rond te lopen, “Stille Nacht” te horen, overal afbeeldingen van de kerstman, rendieren en cadeaus. Natuurlijk heel toeristisch, maar het heeft zeker wel wat. De temperatuur (2 graden, zal nog wel zakken) is wel passend trouwens. Binnen kunnen we de Kerstman ontmoeten, dus gaan we maar eens kijken. Wat een nepperd, zeker half zo jong als ie moet zijn, niet bepaald waardig gekleed en zegt tegen ons: Holland? Amsterdam, Rotterdam, Breda, Maastricht, You like a photo? Ja, we gaan toch zeker niet voor ca. 25 euro met hem op de foto, we vallen spontaan van ons geloof, haha. (Deed ons denken aan de Sniklaas van Toon Hermans, met z’n tafelsprei om).
Heel leuk om te zien zijn de vele brieven die kinderen uit de hele wereld sturen (in totaal nu 18 miljoen!), vaak stoppen ze er cadeautjes bij zoals een wortel voor de rendieren. Nou, als die eerst de halve wereld over moet…
In het postkantoor is internet, daar maken veel toeristen even gebruik van. De poolcirkel loopt hier ook, een grote witte lijn met de graden erop loopt buiten op het terrein en gaat binnen door in een gebouw. Moet natuurlijk op de foto. Nog even naar een tentoonstelling van sneeuwscooters, eenvoudige uit de jaren 60 tot heel moderne in flitsende kleuren. De Sami (die wij vroeger Lappen noemden) gebruiken ze om met hun rendieren rond te trekken.
Rond vier uur krijgen we het wat koud, dus zoeken deze poolreizigers hun kampement op. Met een kruidenbitter en de kachel aan houden ze het daar wel uit!