Terugreis en thuiskomst

Hallo weblog lezers,

We zijn weer thuis! Vandaag (vrijdag 28 juli) terug gekomen van onze Scandinavie reis. Na 66 dagen en 11.603 kilometer! De laatste reisdagen zijn goed verlopen, met redelijk weer.
Nu langzaam maar zeker weer acclimatiseren, best fijn om weer een heel huis tot je beschikking te hebben. De knop weer even omzetten op "Nederland" in plaats van Engels of Duits. Ons Zweeds en Noors is nog steeds hopeloos.
Geen idee wie er allemaal digitaal hebben meegereisd. De verslagen blijven gewoon op ons weblog staan, net als die van (bijna) alle voorgaande vakanties. Het is onderhand een heel "epos" geworden (heldendicht 4 letters, 1 van de vele Denksport puzzelwoorden).
We hopen dat jullie het leuk hebben gevonden om "mee te reizen" en een idee hebben gekregen van onze vakantie en wat je zoal kunt ondernemen in Zweden en Noorwegen. Misschien krijg je zelf wel kriebels om die kant op te gaan. Zeker aan te bevelen als je van ruige natuur houdt. En wil je nog meer weten, laat het ons gerust weten.

Groetjes en tot een volgende reis!
Marijke en Wopke
"Scandinavian Explorer" (staat op ons fleece vest uit Noorwegen)

Dinsdag 25 juli

Waarom denken we aan Rob de Nijs? Ja, het ritme van de regen, op ons camperdak. Het wordt vandaag een natte en grijze dag, zoals voorspeld. Rijden we verder of gaan we met de paraplu op een stukje lopen door nog ombekende straten hier in Schleswig? Voorlopig doen we geen van beide, we drinken koffie, Wopke maakt zijn zoveelste doorloper puzzel af en Marijke probeert verslagen van de laatste vier dagen op het weblog te plaatsen. Het blijft bij proberen, eindeloos kijken naar draaiende rondjes, het lukt niet. Ook Wopke heeft geen internet op z’n tablet. Met dit weer zitten veel camperaars binnen te internetten en dan heb je waarschijnlijk overbelasting.
Buiten ziet ons uitzicht er wat anders uit dan gisteren. Er lopen nu geen toeristen langs, likkend aan een ijsje. Slechts 1 categorie zien we passeren: de hondenuitlaters. Zelfs de meeuwen op de steiger zijn weggevlogen naar een drogere plek.
We besluiten nog een overnachting bij te boeken en morgen verder te trekken. Ook al vernemen we dat er vandaag en morgen net zoveel regen in Centraal Duitsland zal vallen als anders in 2 maanden! Maar wat valt precies onder Centraal Duitsland? Na de lunch en nog meer puzzelen en lezen, gaan we rond half drie naar de Tourist Info, want die hebben ook wifi. Ook daar is het zwak, maar na veel geduld lukt het om op internet en ons weblog te komen. Daarna toch maar een stukje lopen, allebei gewapend met een paraplu. Langs mooie historische gebouwen, een monument ter nagedachtenis aan de dwangarbeiders in de Tweede Wereldoorlog en door brede winkelpromenades, genoeg te zien hier.
Naar de camping terug, die nog steeds zo goed als vol is. Betalen weer 16 euro waarvoor we tot morgenmiddag 4 uur mogen staan. Bij veel campings moet je het terrein al eerder verlaten, dit is erg billijk. Maar wij zijn morgen voor vieren zeker al vertrokken, weer iets verder richting huis. We blijven voor de rest van de dag in ons rijdende huisje. Lekker muziekje aan en een glaasje wijn erbij, en nog genoeg te puzzelen en te lezen.

Woensdag 26 juli

Het weer is de laatste dagen echt wisselvallig. Vandaag schijnt de zon en de lucht is blauw, misschien gaan we de vakantie zonnig afronden. Deze camperplaats is alle dagen helemaal bezet (45 plaatsen), vertelt de havenmeester waar Marijke de sleutel van het sanitairgebouw weer inlevert. Onze buren vertrekken, wedden dat binnen een half uur deze plaats bezet wordt? Inderdaad, er komt een Noorse camper naast ons “eerste rang” rij aan het water, die stond eerst op een mindere plek. En zo zal het straks met onze plek ook gaan.
De route naar huis delen we in drie stukken op, zodat we vrijdag weer thuis zijn. En vandaag willen we naar een camperplaats in Rotenburg aan de Wümme. Aan een meer, de Weichelsee. Gezien onze file ervaring op de heenreis willen we zoveel mogelijk snelweg vermijden. We hebben toch de tijd en het rijdt ook leuker door die kleine stadjes. Onderweg stoppen we zowel bij de Lidl als de Aldi en kopen daar wat wijn en kruidenbitter. Scheelt zeker de helft met onze prijzen, dat is snel verdiend. Na Hamburg pakken we de 75 en kruisen zeker wel vijf keer de rivier de Wümme, die erg kronkelt. Rond kwart over 1 rijden we de camperplaats op, gelegen naast een eetgelegenheid met terras. Nogal een natte boel hier vanwege de regen, maar we kunnen de camper goed kwijt op het vrij droge gras. We zetten de luifel uit, omdat er anders nog iemand tussen ons en de buren in zou kunnen kruipen en dat wordt dan erg krap. Er staan hier nog vijf campers, uit diverse landen. Zoals Spanjaarden: drie volwassenen, een peuter en een hond, die in hun busje een jaar door heel Europa trekken, vriendelijke lui die ons steeds toezwaaien. We hebben een mooi uitzicht op het meer en strand waar kinderen lekker aan het spelen zijn.
Het centrum van Rotenburg is ca. 2 kilometer lopen en dat is heel aangenaam met dit weer. Via het voetpad komen we in het voetgangersgebied en gaan eerst even naar de Tourist Info, vaste prik. De medewerkster geeft ons een boekje met daarin een wandeling en wijst ons op de bezienswaardigheden. We kuieren lekker in het zonnetje door de straten waar we vakwerkhuizen zien en veel beelden waaronder “Knolli” de aardappel (verwijst naar de aardappelmarkt). Als je hem over z’n neus wrijft brengt dat geluk en gezondheid, staat bij de info, dus dat doet Marijke maar even. Wopke niet, tja eigen risico. We komen langs een groot gebouwencomplex waar mensen met lichamelijke en verstandelijke handicap verblijven. Indrukwekkend is het gedenkteken dat herinnert aan de nazitijd en ons laat weten wat er toen met de bewoners is gebeurd.
Nadat we het meest interessante hebben gezien, lopen we terug naar ons stekkie. Lekker in de zon doen we een “wijnproeverij”, Lidl wint met een kleine voorsprong op Aldi. Het lijkt wel een consumententest van Kassa. Onze Duitse buren (rond de zestig, schatten we) zitten buiten, hebben de ramen van hun camper open waaruit zeer luide muziek klinkt. Geen gedreun gelukkig, maar moet iedereen meegenieten? Nog niet eerder meegemaakt.

Donderdag 27 juli

Die paar druppels regen hielden ons vannacht niet uit de slaap, wel het (vracht)verkeer over de drukke weg die vanaf onze plek niet te zien is, maar wel te horen. Maar verder een prima camperplek, nu op naar de laatste!
We vervolgen onze route weer via kleinere wegen, dat is ons gisteren goed bevallen. Wopke moet regelmatig even gas terugnemen bij de bebouwde kom, maar kan dan gelijk rondkijken en genieten van die mooie huizen. Veel vakwerkhuizen met allerlei spreuken op het houtwerk geschilderd. Schuttersfeesten, oogstfeesten, het is hier altijd feest volgens de borden langs de weg. Het is vandaag wat bewolkt, maar de temperatuur is prima. De radio heeft het over 19 tot 23 graden. Verder vernemen we over de watersnood in de Harz, dat gebied is het ergste getroffen, veel mensen moesten hun huis verlaten. Ook horen we over branden in het droge Zuid-Frankrijk, dat is weer het andere uiterste.
Na de stad Verden volgen we de 215, langs kleine dorpen met voor ons vaak komische namen zoals Borstel, Schapen en Beesten. De Weser stroomt hier vlakbij, maar het lukt niet om bij de rivier komen voor een koffiepauze. Dus nu even geen “5sterren plek”, maar die hebben we genoeg gehad de laatste weken.
Na een soort puzzeltocht met drie wegomleidingen door plaatsjes die uiteraard niet op onze routekaart te vinden zijn, komen we aan in Lingen. Dan is het nog een klein stukje naar camperplaats Landgasthof Elberger Schlipse in Emsbüren. Moeilijk uit te spreken en dito te vinden. We komen eerst op een heel andere plek uit, we vragen bij een hotel naar de weg en komen uiteindelijk toch waar we zijn willen. Een stuk weiland waar 9 campers mogen staan. Er staat er nu welgeteld 1, ook Nederlanders. We zetten de camper neer, met de luifel. Want die is gisteren wat nat geworden en kan nu mooi drogen in de zon. Vlakbij is een waterval (in de rivier de Ems), maar die is niet bepaald spectaculair als je net uit Noorwegen komt.
We gaan binnen eten, want sinds een paar dagen hebben we last van nog een ander insect: de wesp. Daarna nog maar even buiten zitten, want door het koken is het wat benauwd binnen. De boer van het weiland komt langs op zijn fiets om z’n geld te innen (3 euro, zonder elektra). Morgen naar een stekkie met elektra, douche, internet en effe meer ruimte dan deze 12 vierkante meter…

Vrijdag 28 juli

Vandaag de allerlaatste vakantiedag, na een stille (en weer lekker donkere) nacht. De temperatuur buiten voelt goed aan en de lucht heeft flinke stukken blauw, valt ons reuze mee. Het pasgemaaide gras waarin wij staan is wat nat, zodat wij in een mum groene schoenzolen hebben en dit over de hele campervloer verspreiden. Ach, die krijgt eerdaags toch een grondige schoonmaak.
Om half negen gaan wij er vandoor, nog maar zo’n 165 kilometer te gaan. Vlak voor de grens willen we nog even tanken, maar daar is de diesel 1.17 euro. “Billig” durven ze er nog bij te zetten. Gisteren zagen we overal in Duitsland diesel voor 1.06, scheelt nogal. Toen maar gewoon in Nederland getankt voor 1.09 euro.
Bij Denekamp rijden we op de “Scandinavië route”, die weg heet echt zo. Heel toepasselijk, moet maar even op de foto. Camper even geparkeerd en Wopke loopt vlug via een drukke rotonde met zijn camera naar het bord.
Ook nu hebben we weer een volle thermosfles koffie mee en het is leuk om nog een laatste koffiepauze onderweg te houden. Marijke ziet een bord langs de weg met “Bussloo” en daarnaast een boompje en rustende figuur. Ziet er wel aantrekkelijk uit, niet zo langs de drukke weg (want dat zijn we niet meer gewend). Na een flink stukje rijden over de Kneuterweg (ja, die heet echt zo) komen we uiteindelijk bij “Bussloo” waar je betaald kunt parkeren om naar thermale baden te gaan of te golfen. Dus keren deze kneuters maar weer om, op zoek naar de volgende koffieplek. Die vinden we uiteindelijk in Kootwijk, een picknickbank aan de bosrand. In de zon! Ja, dat is de bedoeling.
Nu de laatste kilometers, bij Barneveld komen we nog in een file, die gelukkig wel langzaam rijdt. Tja, we zijn weer in het drukke Nederland. Om half 12 parkeren we voor onze deur en beginnen de inboedel uit te laden. Wopke zet steeds volle kratten in de gang en Marijke maakt ze leeg. De eerste was draait en er zullen nog wel een paar volgen.
Het einde van onze Scandinavië reis en ondanks wat tegenslag kunnen we terugkijken op een heel mooie vakantie door prachtige landen, die zeker een bezoek waard zijn!